De spin en de sleutel / Anna Woltz

 Als in het begin van dit boek Elena (13) op het station staat te wachten tot ze wordt opgehaald en ze in de mist een jongen op een paard gewaar wordt, denk ik even: "Oh nee, is dit zo'n boek?". Gelukkig word ik snel uit die boze droom geholpen. Een broodnuchter, eigentijds verhaal is dit over een zomer, waarin het leven van twee gezinnen compleet anders wordt. En dat was nodig ook. 

Woltz heeft geen ingewikkelde taal of eindeloze beschrijvingen nodig om een boeiend en sfeervol verhaal te vertellen waarin de verrassende ontwikkelingen elkaar snel opvolgen.

Griffelwaardig, als je het mij vraagt.

Op Hebban wordt De spin en de sleutel de hemel in geprezen. Ik onderschrijf die lofzangen van harte. Maar de recensenten en ik zijn wel stukken ouder dan de lezers voor wie dit boek vooral geschreven lijkt te zijn. Iemand enig idee hoe dit boek valt bij de Tiktok-generatie?

De tunnel / Anna Woltz

 

Bij de eerste bladzijden van De tunnel moest ik denken aan De oorlog die mijn leven redde van Kimberly Brubaker Bradley. Omdat beide boeken zich (deels) afspelen in Londen tijdens het begin van WOII. Er vinden langdurig heftige bombardementen plaats en ouders moeten kiezen: hun kinderen naar het veilige platteland sturen of met het hele gezin 's nachts de schuilkelder in. In beide boeken is de hoofdpersoon een meisje van een jaar of 11 dat mank loopt. Maar waar in De oorlog die mijn leven redde de hoofdpersoon naar het platteland wordt gestuurd, brengt de hoofdpersoon van De tunnel de nachten gedurende 8 maanden door in de tunnel van de ondergrondse in de Britse hoofdstad. Je moet er toch niet aan denken! Ik had de foto's op de website van Woltz niet nodig om bewust te worden van het ongemak van een dergelijke slaapplek. Woltz schildert met woorden en laat je kennis maken met 4 jonge mensen in een bijzondere, historische setting. Zoals in elk boek over WOII blijkt uiteindelijk niets te zijn wat het lijkt. 

Haaientanden / Anna Woltz

De hoofdpersonen van Haaientanden zijn niet te benijden. Ze hebben problemen met hun moeders al zijn de problemen compleet tegengesteld aan elkaar. Ze fietsen samen langs het IJsselmeer, in het donker en met heel veel wind tegen. Als ze thuis komen na een dag en een nacht is er veel veranderd....
Haaientanden verdient eigenlijk een mooiere uitgave dan die van Kinderboekenweekgeschenk, vooral om de prachtige illustraties die Maartje Kuiper maakte.

Het geheim van de stoere prinses / Anna Woltz

De Leopold-serie Het geheim is populair bij juffen, meesters, ouders en kinderen. Al jaren. Recentelijk werden de looks van de serie vernieuwd en werd Het geheim van de stoere prinses (2007) opnieuw uitgegeven. Anna Woltz heeft van het geheim, bedacht door Roos van den Berg, een sprookje gemaakt met een hoog realiteitsgehalte. Ik vond het een leuk boek en als ik in groep 4 of 5 zou zitten en ik moest een boekenbeurt houden, zou ik zo maar voor Het geheim van de stoere prinses kunnen kiezen.

Zondag maandag sterrendag / Anna Woltz

Querido pakt met de serie Tijgerlezen flink uit. Auteurs en illustratoren van de bovenste plank. Mooi glad papier en veelkleurige illustraties. Paginagroot zo nodig.
Lezers van Zondag maandag sterrendag moet je, denk ik, in groep 5 zoeken. Zij zullen zich vast herkennen in Nora, stoer en slim, en in Sep, onzeker en slim. Door de korte hoofdstukken en een overzichtelijk aantal bladzijden is de tekst goed te behappen. Met leuke vondsten ook (de titel is daarvan een voorbeeld) en geen woord te veel. Anna Woltz is al niet de eerste de beste en Annet Schaap, die de illustraties maakte, zeker niet. Met dit deel van Tijgerlezen haal je kwaliteit in huis.

Alaska / Anna Woltz

Sven heeft epilepsie en daarom ook hulphond Alaska. Wat het voor een 13-jarige betekent om elk moment tegen de vlakte te kunnen gaan, maakt Anna Woltz heel duidelijk in dit boek.
Parker is helemaal gezond, maar moet thuis zien te dealen met ouders die getraumatiseerd zijn door een gewapende overval op hun winkel. Haar broertje blijkt allergisch voor honden waardoor Parker haar dierbaarste bezit, Alaska, moet afstaan.
Rondom deze pubers construeerde Woltz een boeiend, spannend, maar onwaarschijnlijk verhaal dat wel in heel mooie, directe taal wordt verteld. Daarom vind ik Alaska een prachtig boek. Merel, uit een tweede klas van een grote scholengemeenschap in mijn woonplaats, liet haar boekverslag in het bibliotheekboek zitten. Zij schreef erin dat ze Alaska saai en voorspelbaar vond, maar dat ze Alaska aan zou raden aan liefhebbers van honden. Kennelijk is Merel dat niet. 80% van de Alaska's in Utrechtse bibliotheken is uitgeleend.

Gips / Anna Woltz

Fitz (12 jaar, wordt later chirurg) belandt door een ongeluk met haar zusje in een ziekenhuis op een dag dat het sneeuwt, ijzelt en mistig is en iedereen die zich buiten de deur waagt met beschadigde ledematen naar het hospitaal moet. Het is er een heksenketel dus. Terwijl zusje wacht op behandeling laat Fitz ons op dynamische wijze alle hoeken van het ziekenhuis zien. En alle ongenoegen over de echtscheiding van haar ouders en de veranderde gezinssituatie. Gips bevat ontroerende, spannende en komische situaties die elkaar in hoog tempo opvolgen. Lezen van Gips is vergelijkbaar met kijken naar een real life ziekenhuisdocu waarbij de camera van de ok naar de verloskamers naar de EHBO naar de röntgenafdeling vliegt en weer terug. Het kostte me soms een beetje moeite de rode draad vast te houden die wel erg de moeite waard is. Anna Woltz  is niet te betrappen op onzorgvuldigheden en had volgens mij veel lol in het doen van de benodigde research. Gips is een leuk verhaal voor een  kerstvakantie-familiefilm.

Honderd uur nacht / Anna Woltz

Honderd uur nacht heeft al zoveel lof toegezwaaid gekregen van alle kanten, dat een griffel of een andere hoofdprijs Anna Woltz niet kan ontgaan in 2015. Ik ben benieuwd. Literair jurygedrag is onvoorspelbaar. Honderd uur nacht zou daarmee één van de weinige bekroonde titels zijn die ook héél goed wordt geleend. Op dit moment is 94% van toch behoorlijk veel exemplaren in Utrechtse bibliotheken uitgeleend! Ik hoop dat al die leners net zo van dit boek genieten als ik heb gedaan. Als ik Monique Burger in DWDD mag geloven smullen de pubers in Bos en Lommer van Honderd uur nacht. Ik zou het meegeven aan 12+ meiden die Marion Coolwijk en Niki Smit zijn ontgroeid en geen trek hebben in vampiers en weerwolven.

Mijn bijzonder rare week met Tess / Anna Woltz

Spot ik hier een trend? Worden de titels van jeugdboeken langer? Anna Woltz is minder dan Ed Franck (Hoe Seppe ondanks alles zijn 16e verjaardag haalde) een taalvirtuoos, geloof ik. Maar Mijn bijzonder rare week met Tess is wel een heel mooi boek. Samuel en Tess houden zich gedurende hun gezamenlijke week op Texel niet bepaald met kinderachtige dingen bezig. Het draait in die week om leven en dood, vriendschap en liefde. Toch was het lezen van dit boek geen worsteling. Integendeel, het was genieten van de oorspronkelijke karakters die Woltz beschreef en van de spanning in het verhaal en de leuke zonnige notities.
Juichende recensies van niet de eersten de besten. Percentage uitgeleend in Utrechtse (provincie) bibliotheken: 64.5.

Meisje nummer 18 / Anna Woltz

Je verwacht louter kommer en kwel als je de beschrijving van dit boek in de bibliotheekcatalogus hebt gelezen, maar het valt mee. Anna Woltz is er in geslaagd een genuanceerd beeld te geven van het leven in een weeshuis rond 1900. En ze voegt er ook nog een spannend verhaal aan toe rond een meisje waarmee ook hedendaagse kinderen zich zullen kunnen identificeren. Inderdaad leuk om voor te lezen in bovenste bovenbouwgroepen bij lessen lokale geschiedenis. Het weeshuis in Culemborg ga ik zeker bezoeken.

Meisje van Mars / Anna Woltz, Vicky Janssen

Evy werd een jaartje of 20 geleden geboren als Evert. Weliswaar beneden de rivieren, maar in welvarend Westeuropees Nederland. Geen garantie voor begrip, medeleven of erkenning. Kennis over genderdysforie en transseksualiteit is niet wijd verspreid. Evy heeft dus een lange en moeizame weg af te leggen voor ze het lichaam heeft dat bij haar past: dat van een meisje. Maar het lukt haar wel. Anna Woltz heeft Evy's verhaal opgetekend in dit Slash boek en daarmee bereikt ze dat er in elk geval meer informatie beschikbaar is voor jongeren. De operatiescenes met gekruiste benen gelezen. Op verteleens.be een enthousiast boekverslag.

Nederlandse schrijvers

Zus / Sanne Parlevliet
Wat weten doodnormale ouders in een doodnormaal gezin eigenlijk weinig van het leven van hun kinderen, niet zo doodnormaal, hoop ik. Schrijfster geeft heel goed weer hoe puberende zussen elkaar zien en elkaars leven beinvloeden. Deze zus van 2 zussen kan veel passages onderstrepen. Deze moeder van 1 zus, zou er net als de moeder in het boek, maar het zwijgen toe doen. Wat moet je zeggen? Lezen!
Weblog van een bruggertje / Annemarie Bon
Zou net als het 'echte' weblog van een bruggertje door ouders en leerkrachten gelezen moeten worden. Nuttig en met gevoel voor humor. Verhaal heel mager. Ben bang dat echte bruggers de lijstjes en de tips snel verveeld ter zijde zullen leggen.
Hotel Kindervreugd / Janneke Schotveld
De locatie is een hotel, de hoofdpersonen zijn karikaturen, kinderen ondernemen actie tegen het gezag. Eigenlijk een klassiek kostschoolverhaal met gebruikmaking van mobieltjes en Internet. Vormgeving en onderwerp zullen in de smaak vallen.
Ik ben er nog / Debby Petter
Heb het meegenomen omdat het (schaam!) half augustus nog op de sprintertafel lag! Moet daar onmiddellijk van af. Therapeutisch album van iemand die erg zwaar getroffen is door de Tweede Wereldoorlog. Niet voor op je nachtkastje.
Donkere dagen / Martin Bril
Je moet eigenlijk altijd een bundel columns op je nachtkastje hebben liggen. Als de schrijver niet dood was gegaan, had ik dit boekje laten liggen. Nu heb ik het wel met veel genoegen gelezen. Moet meer van hem zien te scoren. Gedeeltelijk ook te lezen via website.
Het dier in het dier / Koos van Zomeren
Zijn romans vind ik niet te pruimen, maar zijn dierenverhalen zijn niet te versmaden. Vooral die uit 'Uilen' en 'Een vederlichte wanhoop'. Dierencolumns uit NRC Handelsblad van lang geleden zijn maar een klein deel van dit boek, maar wel het allermooiste deel.
Frankrijk / Pauline Michgelsen
Verplichte stof voor iedereen die naar Frankrijk gaat of naar de Tour de France kijkt. Ook verkrijgbaar als luisterboek! Leuk, leuk, leuk.
Landjepik / Derk Visser
Tienerzwangerschappen doen het altijd goed, maar dit boek gaat niet vaak gekozen worden, verwacht ik. 'Rauw, ruw en heftig', zegt de Leminiscaatkrant. Zie het zwaar in voor de hoofdpersonen van dit boek. Wat moet er van ze terechtkomen? Ze zijn niet liefdeloos genoeg voor deze samenleving. Zie ook:http://schrijver-derkvisser.hyves.nl/blog/22569524/Volkskrant_recensie_Landjepik/Jb6E/
Dat spel van jou en mij / Selma Noort
Titel en omslag wekken verwachtingen die het boek niet waarmaakt. Verhaal van een jeugd in de jaren 50/60, burgerlijk, godvrezend milieu in verzuilde maatschappij. Schrijfster vertelt haar verhaal aan een moslimmeisje dat net als zij in haar jeugd 'kort wordt gehouden'. Voor (bijna) vijftigers leuk om te lezen, voor jongeren onherkenbaar.
Bitch! / Wilma Geldof
Herkenbaar, lekker lezend en met een verrassende ontknoping. Schrijfster is net als Gerda van Erkel in de psychiatrie werkzaam geweest.
Tien dagen in een gestolen auto / Anna Woltz
Hip geschreven spannend vakantieverhaal. In Skandinavische sferen. Om meteen op de boot te stappen. Blijf alleen met de vraag zitten waarom Jonas en Ben zowel Nederlands als Zweeds spreken en welke relatie ze met Camilla hadden voor haar bezoek.
Anne & Anne / Greet Beukenkamp
Bij paranormaal gedoe haak ik onmiddellijk af. Ik heb dit boek, denk ik, uitgelezen op zoek naar herkenbare omgeving. Het speelt zich namelijk niet ver van mijn woonplaats af. Het gaat over parallelle werelden. Gelukkig komt deze term op de flap niet voor. Nu ben ik blij dat ik er toch iets van weet.
Kakkers in Goudkust / Annemarie Bon
Boeiender dan Goudkust in Spanje, dat heb ik na 2 hoofdstukken weggelegd. Schrijfster is veel beter in non fictie of journalistieke dingen. Ze heeft fantasie en gevoel voor humor, maar raakt kinderen daarmee niet, kiest verkeerde onderwerpen, personages zijn cliché, verhaaltje te mager.
Weblog van een bijna-brugger / Annemarie Bon
Combi van Lena Lijstje en Hoe overleef ik de brugklas. Het verschil is de hoofdpersoon: een jongen. Met waargebeurde bizarre krantenknipselgebeurtenissen.
Ik leef nog / Annemarie Bon
Bijna non-fictie. Ideaal boekenbeurtboek voor groep-6- of -7- leerlingen die niet vies zijn van snij-tv. 11-Jarig meisje ondergaat en overleeft levertransplantatie na geelzucht.
De gestrande Meermin of de opstand op een slavenschip van de VOC / André & Nynke Nuyens Omdat dit boek door niemand gekozen werd van de aanwinstentafel, heb ik het maar zelf meegenomen. Bij collegabibliotheken loopt het ook niet hard. Aan het onderwerp (slavenhandel) ligt het niet, denk ik. Misschien aan de omslag. Het gedeelte dat zich in het verleden afspeelt is boeiend, het hedendaagse gedeelte is te braaf. Het is toevallig dat ik twee titels achtereen van vaders en dochters las.
Ik ben van niemand / Marijn Backer
Ziet er uit als een meidenzwijmelboek, maar is meer. Geeft ook inzicht in de denkwijze van ultrarechtse (Zeeuwse) jongeren en vertelt hoe dierbaren en familie bedreigd worden als hoofdpersoon zich afkeert van de groep jongeren. Is nog spannend ook.
Een tafel vol vlinders / Tim Krabbé
Omdat ik alle andere boeken op mijn nachtkastje al gelezen had, ben ik hier maar aan begonnen. Het viel niet tegen. Eigenlijk heel mooi, maar die tafel vol vlinders begrijp ik niet. Waarom kies je zo'n metafoor? Gelukkig heb ik nooit een tafel vol vlinders gezien. Zelfs geen stelletje vlinders bij elkaar.
Dummie de mummie en de gouden scarabee / Tosca Menten
Tosca Menten bedenkt echt grappige personages en ze schrijft geestig. Als ik juf was in de bovenbouw, zou ik dit boek met veel plezier voorlezen, maar mijn voorleesvoorkeur gaat vanwege de spannende plot naar Mentens Juffrouw Pots.
Hou van mij / Corien Botman, Yasmine van Leur
Het liefst lees ik boeken die waar gebeurd zouden kunnen zijn. Harry Potter is aan mij dus niet besteed. Van het verhaal in dit 4e Slash-boek zou je willen dat het niet waar gebeurd zou kunnen zijn. Ik vraag me bij elke hoofdpersoon van een Slash boek af hoe hij/zij de 50 jaar haalt en hoe hij/zij er dan bijzit.
.

Black box / Anna Woltz

Thrillers lees ik eigenlijk nooit en nu ik in Black box ben begonnen, weet ik weer waarom. Heb dit boek gepakt omdat de schrijfster naar Vianen komt. Ik ga het niet uitlezen. Ik kan niet tegen zoveel onwaarschijnlijkheid.