Offerkind is een erg leerzaam boek voor me geweest. De prehistorie en protohistorie waren nooit aan me besteed tijdens de geschiedenislessen op school. Het gebrek aan beschaving (in mijn ogen) vond ik doodeng, denk ik nu. Maar in Offerkind maak je met Ain en Kraai een reis door de woestenij die Nederland toen was en pik je spelenderwijs informatie op over het leven dat mensen in de bronstijd leefden. Wat geen docent me bij wist te brengen, heeft Rob Ruggenberg voor elkaar gekregen. Ik heb half Wikipedia nageplozen en zal in lokale musea voortaan geïnteresseerd alle opgraafsels bekijken. Archeon kan ook op een bezoek rekenen.
Ruggenberg baseerde Offerkind op opgravingen in zijn woonplaats. In mijn eigen woonplaats werd ook een bijzondere vondst gedaan. Een dame uit de Swifterbantcultuur werd begraven met haar baby in de arm. Heel archeologisch Nederland was in de gloria met die vondst. Heeft dan niemand zich gerealiseerd dat moeder en kind tegelijkertijd begraven moeten zijn? Welk drama heeft zich toen afgespeeld? Kan iemand daar even een mooi boek over schrijven?
