De familie Snuffel / Hayley Scott

Erg hip kun je het uiterlijk van deel 1 van Het theekophuisje niet noemen. De diversiteitsclub zal niet enthousiast naar dit boek verwijzen, vermoed ik. Hoofdpersoon Steffie is een wit meisje dat ervan baalt dat ze moet verhuizen met haar moeder. Ze krijgt van haar oma een theekophuisje om mee te spelen. Het theekophuisje wordt bewoond door een konijnenfamilie, bestaande uit een vader, moeder, dochter en zoon. Ik heb nog geen goed beeld van de  rolverdeling in dit gezin. Vader Snuffel is nogal een sukkel die zich laat vangen door een spin en dochter Sally is een dappere meid die haar vader weet te bevrijden uit het web. Broer Pip is nog maar een klein jochie, zijn mama zorgt voor hem. Ik ben wel benieuwd naar het tweede deel. Het theekophuisje is een veilige, overzichtelijke wereld en voorziet in een behoefte. Illustrator Pippa Curnick heeft veel bijgedragen aan de herkenbaarheid en de sfeer in deze kleurrijke uitgave.

Hennie de klungelige heks / Laura Owen

De allereerste Hennie de heks van Valerie Thomas (1987) en Korky Paul betoverde mij: het fantastische zwarte huis, de briljante ontknoping.
Hennie de heks had alles in zich om een boekenheldin te worden.
Hennie de heks werd de hoofdpersoon in een animatieserie, een game en nog heel veel boeken. Ergens tussen 1987 en 2012 veranderde de schrijfster om redenen die ik niet heb kunnen achterhalen. Paul bleef de illustrator en ik denk dat het aan zijn werk te danken is dat Hennie de heks nog steeds heel populair is. Ook de acht verhalen in Hennie de klungelige heks moeten het van de weergaloze illustraties hebben. Niet voor niets stond Korky Paul  in 2017 op de 7e plaats in de ranglijst van meest geleende illustratoren in openbare bibliotheken in het Verenigd Koninkrijk.

Hennie de Heks

Luister nooit naar je moeder : en andere wijze raad van belangrijke vrouwen / Kristien In 't Ven

In 2017 verscheen een boek dat aan de wieg stond van  de Rebel Girls community. Het heette Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes. De boodschap voor de lezers was: ontwikkel je talenten en laat je daarvan niet weerhouden door gendergebonden vooroordelen. Het boek bevatte zowel getekende als geschreven portretten van vrouwen die in opstand kwamen tegen de geldende normen van de samenleving. De opzet van Luister nooit naar je moeder is gelijk aan de Bedtijdverhalen. De levens van 60 wereldberoemde, toonaangevende vrouwen worden belicht. De keuze van de vrouwen is wat Europeser en wat actueler (Greta Thunberg). In het oog lopend verschil wordt gevormd door de illustraties. In Bedtijdverhalen kreeg elke dame een portret van een andere kunstenares,  in Luister nooit zijn alle illustraties van Marloes de Vries, die de dames meestal ten voeten uit portretteerde en  in een omgeving plaatste. Luister nooit naar je moeder ziet er daardoor aantrekkelijker uit, vind ik. Wat mij tijdens het lezen echter stoorde was de zogenaamde goede raad aan het einde van vrijwel elk verhaal. Een beetje rebels type heeft daar maling aan en zoekt het lekker zelf uit, lijkt me. Ik ben ook eigenlijk razend nieuwsgierig naar de moeders, naar wie je niet hoeft te luisteren, maar die wel goed genoeg zijn geweest om de beroemdheden op de wereld te zetten.

Ik zal op je wachten / Luc Hanegreefs

De stationering van Amerikaanse piloten nabij een Engels kustdorp in 1944 heeft veel invloed op het dagelijks leven van de dorpsbewoners. Dat blijkt uit het levensverhaal van één van de hoofdpersonen in Ik zal op je wachten. Het leven van de andere hoofdpersoon wordt evenzeer sterk beïnvloed door een oorlogsvlieger, omdat hij haar vader is en haar moeder ernstige psychische schade heeft opgelopen, maar dan in de 21e eeuw tijdens de Irakoorlog. Er zijn meerdere verhaallijnen in dit boek die niet altijd heel makkelijk te volgen zijn. De voor mij compleet onbekende luchtmachttermen helpen daar ook niet bij. En wat ik nog helemaal niet begrijp: wat bezielt iemand om oorlogsvlieger te worden? Het Vlaams van Hanegreefs is prima te pruimen, vind ik. Hij is angofiel en dat merk je aan de liefdevolle beschrijving van de sfeer in Norfolk.
Volgens mij is dit binnen een jaar het vierde boek dat ik las over de WO II in Engeland. Een trend in jeugdboekenland?

Zo is het genoeg / Onno Blom

Waarom zou je een boek willen lezen over het laatste jaar van Wolkers? Geen idee. Maar Zo is het genoeg is een lezenswaardig boek over een fascinerend stel dat hun leven als in een reality serie zichtbaar maakt voor biograaf Onno Blom. Met dit verschil dat Jan noch Karina Wolkers hun waardigheid behouden. Niet voor niets had Wolkers Blom al benoemd tot zijn biograaf. Dit resulteerde in Het litteken van de dood : de biografie van Jan Wolkers. Een boekwerk van ruim 1100 pagina's waarvoor Blom in 2018 de Nederlandse Biografieprijs kreeg. Het eerste hoofdstuk van dat boek heb ik gelezen, de rest bewaar ik voor als ik gepensioneerd ben. Het is zo wel even genoeg.