Gewoon Keet! / Suus Ruis

 

De moeder van Keet heeft zich vermomd als Keet en schreef Gewoon Keet! Denk ik. Want Keets inzichten, zijn niet die van een 11-jarige.

Vermakelijk boek, waarin de hoofdpersoon/ik-figuur op populaire wijze uit de doeken doet hoe saai het leven van een 11-jarige is die in groep 7 zit. Ondanks het irritante broertje en de eigenwijze oma.

Volgens de aanschafinfo in de bibliotheekcatalogus gaat de oorbellen-winkel van Keets moeder viraal. De info zit ernaast. Keet heeft toch echt zelf een oorbellenbedrijf. Niet dat het voor de aanschaf iets uitmaakt. De illustraties van Iris Boter zorgen wel voor klinkende verkoop- en uitleencijfers, lijkt me.

De schrijfster heeft een bekende achternaam die boomeroma's en opa's van de televisie kennen, ik verwacht dat het lezerspubliek daar geen last van heeft. Nu ze haar laatste Linda-column heeft geschreven, komen er misschien meer kinderboeken? Het lijkt er niet op dat ze het schrijven helemaal kan laten.

80% van de beschikbare exemplaren in het Utrechtse is uitgeleend.

Het grote egelboek / Kirsten Dorrestijn, Merel Corduwener

Het ziet eruit als een prentenboek met een gezellig verhaal. Het is een informatief prentenboek, zonder foto's, maar barstensvol informatie over een klein, in het wild levend, inheems zoogdier. Mijn jongste hond is er gek op. Hij pikt ze op uit de bosjes of de schapenwei en neemt ze als een balletje mee naar huis. Thuisgekomen zou hond de egel het liefst mee naar binnen nemen, maar dat heb ik tot nu toe altijd weten te verhinderen. Op het erf laat hond de egel dan met tegenzin achter. De volgende ochtend is de stekelbal altijd weg. Nu weet ik dat egels er niet voor terugdeinzen om 5 kilometer per nacht te wandelen. En dat ze kunnen zwemmen en dat egels zo snuiven omdat ze de hele tijd met hun neus in de grond zitten en ze die grond er weer uit moeten snuiten. 

Allerlei info heb ik opgedaan door dit boek te lezen en te bekijken. Je kunt ook oud worden zonder die weetjes, maar mét is toch leuker.

Kirsten Dorrestijn is natuurjournalist. Eigenlijk zou ik haar eerste boek ook wel willen lezen, maar om mij nog onbekende redenen is dat niet in onze bibliotheekcatalogus opgenomen. 

Merel Corduwener kan niet alleen schattige egels tekenen. Check die dassen op haar website.

 

De trein van vier over twaalf / Conny Palmkvist

Je moeder verliezen als je twaalf bent, is te erg voor woorden. Dat vindt Nicolaus ook, toch staat dit verschrikkelijks te gebeuren. Als het hem allemaal te veel wordt vlucht hij met de lift naar de kelders van het ziekenhuis. Daar staat een trein klaar die hem naar het Laatste Station brengt. Op het Laatste Station kun je de tijd stilzetten en even terug naar de tijd dat je de dood van je moeder nog niet aan zag komen. 

Geen vrolijk onderwerp. Ik zou het als kind nooit hebben durven kiezen. Dan kunnen volwassenen nog zo lyrisch doen over het poëtische taalgebruik; zij hebben misschien nog wel levende moeders.

Palmkvist oogstte veel lof met zijn tweede kinderboek.

Via onderstaande link zie je de originele Zweedse uitgave en de Nederlandse waarvoor Jeska Verstegen het omslag maakte.

Fyra minuter över tolv en av de 100 bästa barnböckerna i Nederländerna 

Digibrein / Anders Hansen & Mats Wänblad

 

Digibrein gaat over 4 figuren:

Fladderige Freek, Hanna Heeftgeentijd, #Ping en Slaperige Sam. 

Figuren die je niet wilt zijn, maar van wie je helaas wel wat weg hebt, omdat je je scherm niet altijd de baas bent.

Digibrein leert je wat je scherm met je doet en waarom je scherm dat doet. Het kan daardoor een eerste stap zijn naar een leuker en rijker leven.

Zeer aanbevolen voor ouders die het natuurlijk niet in hun hoofd halen om hun kinderen uit te leveren aan snoepgoed, drugs, vapes en alcohol, maar zelf zijn vergroeid met de smartphone.

Anders Hansen is de Erik Scherder van de Zweedse media, maar dan voor een jongere doelgroep. Mats Wänblad is schrijver. Lisa Zachrisson zorgde voor de verhelderende en kleurrijke illustraties.

24 Uur / Marcel van Driel

 24 Uur ziet er voor mij totaal niet aantrekkelijk uit. Maar dat dondert niet voor een e-book. Gekozen uit een lijst op de leesapp voor jongeren 'Lees'. Eerder die week had ik in het wekelijkse jeugdboekenaanbod de titel 48 Uur onder ogen gekregen. De opvolger van 24 Uur van dezelfde auteur. Toen viel me op dat dit deel uit de Kluitman-novelles opvallend populair is bij jonge leners. Het is lekker dun, maar het is ook een eigentijds verhaal en zo gecomponeerd, dat je niet wil stoppen met lezen. Marcel van Driel verstaat de kunst om jongeren te boeien. Dat is voorwaar een prestatie.

Super handig dat het boek zonder ledenpas gratis te lezen en te luisteren is via 'Lees', want hiermee kun je heel veel lezers tegelijkertijd bedienen, terwijl het papieren boek maar op 1 plek tegelijk kan zijn. Om je docent van je leesactiviteiten te overtuigen, moet je wel je telefoon mee de klas in nemen. Op sommige scholen is dat misschien een dingetje.

Alles wat was / Stine Jensen

 Dit jeugdboek gaat over rouw, verdriet, dierbare doden en afscheid. Toch zijn er 33 exemplaren besteld voor Utrechtse bibliotheken en zijn er midden in de zomervakantie nog 9 uitgeleend ook (=27%). Alles wat was heeft een zilveren griffel 2021 gekregen. Dat helpt. De schrijfster werkt voor omroep Human en is nog wel eens op tv. Dat helpt vast ook.

Marijke Klompmaker (heeft net als Jensen een tweelingzus) maakte de illustraties.

Alles wat was wordt aanbevolen voor onderwijsgevenden en schoolbibliotheken. Voor die doelgroep zou ik echter Doodgewoon kiezen. Ook begriffeld, voor wie daaraan waarde hecht.

Monsters in de school / Heike Wiechmann

 

Een jongetje van een jaar of acht kwam een grote stapel boeken terugbrengen. Op mijn vraag welk van die stapel hij het leukst vond, antwoordde hij: "Monsters in de school". Ik had dus veel te hooggespannen verwachtingen. 

Wiechmann heeft niets aan het toeval overgelaten: jongen en meisje als hoofdpersoon, nare tweeling die zich bekeert, poep en pies, monsters, een toverspreuk, een schooldirecteur die er niet voor terugdeinst om hoogstpersoonlijk het riool in te duiken en een juf die 'Proper' heet. Ik vond het veel te veel voor 58 pagina's.

De tekeningen van Duitse Heike Wiechmann hebben naar mijn mening meer kwaliteit dan het verhaal. Nette uitgave.

Spit de lama / Monique Berndes

 

Zou een Nederlands kind weten dat het Engelse woord voor spugen 'to spit' is? Naar de tekening van de lama kijkend zou ik het beest Stip noemen. Omdat de eigenaar-boer genoeg heeft van de nukken van Spit, mag Finn hem mee naar huis nemen. Wat is dat voor een onverantwoordelijke boer? Die zou toch moeten weten dat lama's kuddedieren zijn? Een lama kost zomaar € 500,--. Dat geef je toch niet weg aan een jochie van nog geen 10 jaar? Natuurlijk mag Spit niet blijven, maar als hij 's nachts een inbreker op de vlucht doet slaan, bouwt pa een hok in de tuin en mag Finn Spit toch houden. Ja hoor.

Dit oefenboekje voor kinderen in groep 4 ziet er dankzij Eefje Kuijl heel leuk uit en leest vlot, maar het is een ontzettend flauw voorspelbaar verhaal. In juni verschijnt een tweede boekje met Spit. Dan gaat hij kamperen.

De battle / Hanneke Groenteman

 

Het boek De battle heeft een missie. Hanneke Groenteman vraagt jonge lezers om niemand buiten te sluiten. Hoofdpersoon is de 15-jarige Pakistaanse Yara, woonachtig in een azc. Ze vindt geen aansluiting bij leeftijdgenoten totdat ze samen met een klasgenoot een presentatie houdt in de vorm van een battle. Hier krijgt het verhaal voor mij een te hoog Tina-gehalte. De keuze van het onderwerp (Audrey Hepburn of Marilyn Monroe), de samenwerking van de twee presentators, het verloop van de battle en het wel heel erg happy end, maken De battle ongeloofwaardig, wensvervullend en politiek correct. Het zal lezers van een jaar of 13 worst zijn, denk ik, want het boek leest lekker makkelijk weg.

Ze was 16 / Marlies Allewijn

Het gezicht op de voorkant van Ze was 16 rijmt niet met de omgeving: Zeeland tijdens de Tweede Wereldoorlog en het is evenmin het gezicht van een hedendaagse 16-jarige, toch? Twee 16-jarigen spelen de hoofdrollen in dit boek van Marlies Allewijn. De één was zestien tijdens WO II, de ander was dat in de 21e eeuw. Ze zijn familie: de moeder van de Zeeuwse Janna is de overgrootmoeder van de Amsterdamse Ize. Wat zich in de jaren '40-'45 afspeelde in het Zeeuwse dorp wordt  duidelijk als Ize tijdens een logeerpartij bij haar oma gaat graven in de spullen van haar overleden opa. Dan blijken vooroordelen en aannames gestoeld op gebeurtenissen van 70 jaar terug, nog steeds van veel invloed te zijn op het dagelijks leven van Ize. 

Aangrijpend verhaal over de Duitse bezetting in Zeeland en het verzet daartegen.

Pak de dief, Pup! / Nicolle Christiaanse

Meer dan 50 jaar geleden leerde ik lezen. Het was een feest. En dan beschikte ik nog niet eens over Pak de dief, Pup!  Vaak zijn de verhalen in eerste leesboekjes veel te braaf en saaaaaai. Dit boekje is de uitzondering. Je zou het nog prima voor kunnen lezen ook! Hond Pup is impulsief en een beetje veel dom, kat Jet is vadsig en wijs. Zowel Christiaanse als De Bode hebben een lange staat van dienst. Ann De Bode heeft met haar illustraties al vele prijzen in de wacht gesleept. Prijzen die Christiaanse zal ontberen. Aan eerste leesboekjes en paardenseries valt niet veel eer te behalen, ben ik bang. Jaarlijks kiezen jury's griffels, penselen, een prentenboek van het jaar, er is een prijs van de Nederlandse Kinderjury en van de Jonge Jury. Misschien wordt het ook eens tijd om het genre 'leren lezen' onder de aandacht te brengen van jury's. Want om een boeiend verhaal te creëren met eenvoudige woorden en in korte zinnen is ongeveer even lastig als soep eten met een vork.

Het renpaard dat niet wilde racen / Clare Balding

Veel Britser kan een kinderboek niet worden. Schrijfster Clare Balding is de dochter van een racepaardentrainer en sportverslaggever bij de BBC.
Het renpaard dat niet wilde racen leert ons het e.e.a. over de training van paarden en pony's en jockeys en over de weddenschappen die rondom de beesten worden afgesloten.
Het verhaal is veel te mooi om waar te zijn, de hoofdpersonen zijn karikaturen, maar geen 10-jarige die daarom maalt, verwacht ik. Paardenliefhebbers van die leeftijd hebben aan Het renpaard dat niet wilde racen een prima boekenbeurtboek.
https://www.youtube.com/watch?v=LTewh8QomCQ

Junglekoorts / Fiona Rempt

Tv-makers en scenarioschrijvers putten veel inspiratie uit het loslaten van een stel westerse stedelingen in de jungle. Meestal gaan die stedelingen een weddenschap aan of doen ze een wedstrijdje, maar altijd met het idee dat ze binnen afzienbare tijd terug kunnen naar hun eigen veilige en vertrouwde omgeving. Met datzelfde idee worden ook oerwoudbewoners in rijtjeshuizen gefilmd. 12-jarige Arani komt vanuit Papoea Nieuw Guinea naar Nederland met zijn Nederlandse moeder. Hij barst van de heimwee en kan niet wennen aan het weer, het verkeer, de school, de omgangsvormen en het lopen op schoenen. "Hoe overleef je in de stad als je alleen het oerwoud kent?", zo luidt de ondertitel van Junglekoorts. Rempt houdt de Nederlandse samenleving een spiegel voor. en  leert ons over het leven van een oerwoudjongen die niet terug kan naar zijn vertrouwde omgeving.

Gewicht van water / Sarah Crossan

Sarah Crossan heeft heel weinig woorden nodig om een zeer genuanceerd coming-of- age-verhaal te schrijven. Actuele en universele problematiek. Daardoor is Gewicht van water een meesterwerk dat ook te doen is voor jongeren die geen lettergreep meer willen lezen dan strikt noodzakelijk. Om zo'n compact boek te kunnen vertalen, moet je je vak heel goed verstaan, lijkt me. Aan Sabine Mutsaers kun je zoiets dus overlaten. Dit is het tweede boek in de serie Kluitman Klasse. Ik hoop dat er nog veel volgen.

Isa Bella : verboden voor jongens / Poppy Harper

Op 3 januari begonnen aan dit boek, op 4 januari las ik het uit, op 5 januari was ik alweer vergeten waar het over ging. Erg luchtig verhaal over een meisje dat ten koste van alles een eigen (roze) kamer wil in een huis waarin behalve pa en ma ook nog 5 broers onderdak vinden. In Engeland heet Isa Bella Maisy Mae, er verschenen al 3 boekjes over haar. Ben benieuwd of  de verkoopcijfers in Nederland vertaling van de andere delen rechtvaardigen. Prettig voorleesmateriaal op de rand van het bed in roze slaapkamers van 7 plussers. Dat dit boekje kennelijk verboden is voor jongens, zal de jongens waarschijnlijk worst wezen.

Stille getuige / Eva Burgers

Stille getuige pretendeert niet meer te zijn dan een spannend verhaal, waarmee je je een uur of wat aangenaam onledig kunt houden. En dat lukt best. Met jongeren in de hoofdrol, van een auteur die er zeker haar best op heeft gedaan. Voor een doelgroep die misschien net wat jonger is en minder leeservaring heeft dan het lezerspubliek van Mel Wallis de Vries en Helen Vreeswijk. Van de exemplaren in Utrechtse bibliotheken is bijna 72 % uitgeleend. Voorwaar geen slechte score.

De jongen die 10 concentratiekampen overleefde / Alan Gratz

Niets blijft Yanek aan oorlogsellende bespaard. Als hij tien jaar is wordt zijn vertrouwde omgeving een getto en nadat hij daaruit is gedeporteerd volgt een reeks vreselijke traumatiserende ervaringen in concentratiekampen en tijdens reizen van het ene naar het andere gruwelijke kamp. Dat je er als lezer niet de brui aan geeft en met Yanek hoop blijft houden is de verdienste van Alan Gratz. Aangrijpend boek. Het zoveelste aangrijpende verhaal over WO II. Maar ook dit zoveelste verdient het om gelezen te worden.http://alangratz.blogspot.nl/2010/01/about-alan.html

Achter de maan / Sharon Creech

Kluitman heeft een nieuwe reeks: Kluitman Klasse. Achter de maan is de eerste titel die hierin verschijnt. Sharon Creech verwierf met Walk two moons de Newbery Medal in 1995. In Nederland geen garantie voor succes. In 1999 bracht Kluitman de vertaling Achter de maan. Veel aandacht heeft het boek hier toen niet gehad, volgens mij. Waarom dan nu herdrukt? Omdat Achter de maan het meer dan verdient! Voorlezen als je in groep 7/8 bezig bent over de Verenigde Staten. Het verhaal geeft beelden van Amerikaans landschap, hoofdpersonen om van te houden, troost voor wie verder moet zonder een dierbare naaste en een heel wijze les!  Onverwachte wendingen houden de spanning erin. Op Youtube kun je movietrailers voor Walk two moons vinden, maar volgens mij kwam het nooit tot een bioscoopfilm. Achter de maan heeft geen filmbeelden nodig om heimwee te krijgen naar de wereld van Salamanca Tree Hiddle. Aanbevolen voor 12+ op de achterbank en voor liefhebbers van Cynthia Voigt.