Het rimpel perspectief / Hans Dorrestijn

 Het rimpelperspectief gered van de 0-lijst door het te lenen. Er zijn nog 13 exemplaren in de provincie. We kunnen wel met de helft toe, dunkt me. De ondertitel van Het rimpelperspectief luidt: Hoe overleef ik de oude dag? Ik heb wel een paar bruikbare ideeën opgedaan voor een heerlijke oude dag. Zo verheug ik mij erop de muziek van Harry Bannink te gaan beluisteren, alle linkjes op de website van Dorrestijn te openen en Niemand houdt zijn hart zo vast als ik te gaan lezen. ik denk dat ik dat maar alvast ga kopen van mijn kerstbonnen, want ik durf er niet helemaal op te vertrouwen dat dat boek nog op papier te leen is als ik eindelijk de leeftijd van de ouden van dagen heb bereikt.

Moord op de moestuin / Nicolien Mizee

De Nicolien Mizee in het interview met Gijs Groenteman lijkt helemaal niet op hoofdpersoon Judith in Moord op de moestuin. Die Judith heeft met Mizee gemeen dat ze schrijfster en schrijfdocent is, maar de eerste stapt overal zonder gêne of reserves op af. Dat kan je van Mizee niet zeggen.

Mizee is een meisje dat altijd al schrijver had willen worden. En ze is daarin glansrijk geslaagd. Moord op de moestuin werd DWDD-boek van de maand februari 2019. Die eervolle vermelding had het van mij op grond van het omslag al mogen krijgen. Een klassieke whodunnit met rake typeringen van hedendaagse eigenaardigheden, bizarre gebeurtenissen en boeiende hoofdpersoon. Hier lust ik wel pap van.

De boektrailer is gemaakt met werk van Nynke Kuipers. Ik vermoed dat de omslagillustratie ook van haar hand is.

Wij zeggen hier niet halfbroer / Henk van Straten

 In een zaaltje vol boekhandelaren zegt Henk van Straten dat het schrijven van fictie voor hem niet wezenlijk anders is dan het schrijven van memoires. Heb niet eerder een boek van hem gelezen. Wij zeggen hier niet halfbroer staat vol memoires en is een roman. Van Straten ontving hiervoor de prijs voor Het Beste Boek voor Jongeren 2018. Terecht. Het is een prachtig boek. 

De guts & de glorie / Roddy Doyle

Geen gezeik over de gevolgen van ziekte, geen gepiep over moeilijke financiële toestanden, geen gemauw over relaties. De guts en de glorie is gewoon een zeer realistisch boek met sympathieke personages die best wat te zeiken, te piepen en te mauwen hebben, eigenlijk, maar die toch overal een oplossing voor vinden. Met hilarisch einde. Voor festivalgangers van een zekere leeftijd.
http://www.cuttingedge.nl/boekenstrips/roddy-doyle-de-guts-en-de-glorie

Mama Tandoori / Ernest van der Kwast

De Nederlandse Bibliotheek Dienst plakte het etiket 'familieroman' op dit boek. Natuurlijk gaat dit boek over een familie, vooral over de moeder in het gezin van der Kwast. Maar een roman is dit boek niet. Het is een karikatuur van een heel excentrieke moeder en een vader die zich kennelijk meestal prettig voelt in haar gezelschap. Je zou de stijl als cabaretesk kunnen omschrijven. Daarom zou ik, als ik voor de NBD etiketten mocht kiezen, op Mama Tandoori een smiley plakken: humoristisch verhaal. Was afgelopen voorjaar in theaters te zien.

Alleen maar nette mensen / Robert Vuijsje

Netjes voorgelezen, dit luisterboek, door acteur Marcel Musters. Vuijsje beschrijft 2 compleet verschillende werelden in Amsterdam: de Amsterdamse wereld die Oud Zuid heet en de Amsterdamse wereld die Bijlmer heet. Hij doet dat als David, een Joodse jongen uit Oud Zuid, die er, net als Vuijsje uitziet als een Marokkaan. Als de twee werelden elkaar raken, levert dat hachelijke situaties op, wat mij betreft de boeiendste passages uit het boek. Na een reis naar Memphis komt David tot de conclusie dat hij wel kan stoppen met zoeken naar een intellectuele negerin (dus géén Bounty) met zowel dikke billen als borsten. De ideale vrouw bestaat niet. Voor Amsterdammers en Marokkanen en nieuwgierige jongeren. Vanaf 11 oktober te zien in de bioscoop.

Ons dorp : leven als God in Friesland / Ton van Dijk

Journalist Ton van Dijk emigreerde vanuit Amsterdam naar het Friese platteland en schreef een boek over zijn bevindingen. Liefhebbers van programma's als Het roer om en Ik vertrek zullen er van smullen. Van Dijk emigreerde strikt genomen misschien niet, maar mensen die vanuit een grote stad naar het platteland verhuizen, krijgen wel hetzelfde voor hun kiezen als emigranten, inclusief de vreemde taal. Nog nimmer bezocht ik Friesland, heb nu toch het idee er iets meer van te weten. Handig met het oog op de komende vakantie.