dinsdag 20 november 2018

De geheime kookclub / Laurel Remington

Als je 280 pagina's De geheime kookclub hebt gelezen, is het glazuur van je tanden weggevreten. Dat er zoveel zoetigheid en zoveel tuttigheid in één boek past...... Maar ik heb het wel uitgelezen, want ik ben een suikerjunk. En zoals Hebban-recensent Renate Kerkhofs schreef: "De gebeurtenissen volgen elkaar in een vlot tempo op, zonder te vlot te zijn. En evenmin zonder enige vorm van voorspelbaarheid."
Laurel Remington won de Times / Chicken House Competition met het manuscript van The Secret Cooking Club. Het leidde tot de uitgave van haar debuut.

Expeditie toi moko / Fedor de Beer

Als ik de minibiografie op Leesfeest goed begrijp, schreef Fedor de Beer  met Expeditie toi moko het boek dat hij zelf had willen lezen als kind. Want: "Heerlijk vond hij het om meegevoerd te worden naar onbekende plaatsen in het verre verleden en op de eerste rij toe te kijken bij gevechten, ontdekkingen en spannende avonturen." Dit alles heeft Expeditie toi moko in zich en nog een informatief hoofdstuk over de Maori op Nieuw Zeeland. 
Zal het in groep 7/8 best goed doen als voorleesboek. De voorlezer zal wel even moeten oefenen op het uitspreken van woorden als 'Aotearoa'. Achterin worden ze verklaard.

Lichaam van licht / Jelmer Soes

Jelmer Soes plaatste oproepen om dit Slashboek Lichaam van licht over gameverslaving te kunnen schrijven. Hij vond Sanoj. Tegen beter weten in zou je Sanoj bij kop en kont willen pakken om hem zijn kamer op te laten ruimen en aan het werk te gaan. En die laptop het raam uit! En je zou de leveranciers van verslavende games voor jaren achter de tralies willen zetten. Maar ja, ook dat voorkomt niet dat verslaving toeslaat en bezit neemt van mensen. Geen enkel slachtoffer is trots op zijn afhankelijkheid, dus voltrekt het verslavingsproces zich in het verborgene.Daarom is het goed dat schrijver Jelmer Soes dit aangrijpende boek heeft gemaakt. Als troost of waarschuwing voor mensen in de omgeving van de jongere die verdwijnt in een game-omgeving. En om de gamejunk die juist uit een kliniek komt een spiegel voor te houden?

vrijdag 16 november 2018

Kwie kwie kwie kwie kwie / Camilla Dreef

Camilla Dreef, bekend van Binnenstebuiten, schreef de informatieve verhalen in Kwie kwie kwie kwie kwie en koos de vogels, van doodgewoon tot heel zeldzaam. Liset Celie maakte de illustraties en daardoor werd deze uitgave een regelrecht 'hebbeboek'. 

Zo mogelijk nog hebberiger wordt een mens van Het heel grote vogelboek. Bibi Dumon Tak is wel een echte schrijver. Haar teksten zijn vermakelijk en informatief en getuigen van een originele kijk op vogels. De meeste vogels die ze koos, kun je zonder verrekijker en in de nabije omgeving spotten. De illustraties zijn gemaakt aan het einde van de 18e eeuw. Ze verschenen eerder in een boek van vogelaar en dominee Nozeman, uitgegeven door Jan Christiaan Sepp. Deze uitgever heeft de hand gehad in de natuurgetrouwe illustraties, maar of hij ze heeft getekend??? Om zo nu en dan eens uit voor te lezen in de bovenbouwklas. Heeft de organisatie van De Nationale Voorleeswedstrijd eigenlijk ooit iets gezegd over het voorlezen van non fictie?






Wacht op mij / Gayle Forman

Mijn 'te-lezen-lijstje' wordt al jaren aangevoerd door Als ik blijf van Gayle Forman. Nu heb ik het vervolg gelezen. Misschien niet zo handig, maar ik had tenminste geen verwachtingen van Wacht op mij. Wacht op mij schijnt minder hartverscheurend te zijn. Ik heb inderdaad geen zakdoek nodig gehad. Ik vond het verhaal een beetje te breed uitgesponnen. Er zat niet veel vaart in. Maar mooi was wel dat de ontmoeting van Adam en Mia voor Adam in elk geval heel heilzaam uitpakte. Een hoopvol einde dus aan dit vervolg.
Dit citaat van Forman zou ik wel in manshoge letters op de gevel van scholen voor voortgezet onderwijs willen plakken: "I always tell adults the trick is to get kids to read anything. Books are just gateway drugs to other books." 
En met anything worden ook de boeken van Rachel Renée Russell en Jeff Kinney bedoeld.

De laatste jager / Davide Morosinotto

  Morosinotto heeft veel research gedaan voor het schrijven van De laatste jager. Hij heeft zelfs een paar nachten in zijn uppie in de wild...