Opening night / Yolande Schyns

Een trouwe lener zag dit boek op de display en sms-te meteen naar vriendin dat haar boek bij onze lener in de bieb lag. Dat maakte mij nieuwsgierig. De schrijfster woont in de provincie Utrecht, geeft een interview bij RTV Utrecht, maar is Limburgse. Luister niet naar dit interview.

Het mens is niet om aan te horen. En het boek? Leest lekker weg, heeft leuke plot. Mengeling van chicklit en thriller. Heb me wel geërgerd aan sommige hippigheden. Schrijfster maakt ook teksten voor schoolboeken, de taal- en typfouten op haar site en in het boek vallen me daardoor eerder op, hoewel ze natuurlijk vooral de redactie(s) zijn aan te rekenen. Opening night wordt graag geleend en wie eenmaal begint te lezen, wil door, zo blijkt uit reacties van leeftijdgenoten van de hoofdpersoon, waaronder mijn dochter. Dat laatste mag de schrijftster gerust als compliment beschouwen!

Minder dan niks / Bret Easten Ellis

In dit boek wordt geen enkele emotie beschreven, geen angst, geen verdriet, geen lol, geen pijn, nee niet waar, één keer wordt Clay misselijk bij het zien van een gruwelijke scène in een pornofilm. Er gebeurt ook eigenlijk niets van enige betekenis: er gaat niemand dood, er wordt niemand verliefd, er wordt niemand geboren. De hoofdpersonen zijn zonder uitzondering voortdurend onder invloed van het een of ander. Het boek heeft daar geen oordeel over. Het registreert slechts wat Clay doet als hij een paar weken vakantie heeft. Ik was dan ook verbaasd dat in de film Less than zero Clay wordt neergezet als een anti-drug-held. Het verbaast me niet dat Bret Easten Ellis niets met de film te maken te maken wil hebben, alleen titel en namen van hoofdpersonen komen overeen.

Vader en dochters; avonturen aan het thuisfront / Martin Bril

Het was vroeg rokjesdag dit jaar. Deze titel van Bril stond al lang op mijn verlanglijstje. Toen mijn oog op Vader en dochters viel heb ik de bundel dan ook van de display gegrist, in mijn tas gepakt en tijdens het afgelopen zonnige weekend met blote benen op een terras in één ruk uitgelezen. Het was precies zo lekker als ik had verwacht.

Sokkenthee en chocola / Mariken Jongman

Dit boek is zo nieuw dat Jaap leest en Edward van de Vendel er nog geen melding van hebben gemaakt op hun sites. De websites van de schrijfster noch de illustratrice noemen Sokkenthee en chocola. Maar het boek is leuk. Een ongecompliceerd zomerverhaal met sympathieke mensen, grappige toestanden en megamietische illustraties. Om mee te geven aan meiden van een jaar of 10 die een boek voor de vakantie zoeken. Het 2e hoofdstuk is ook leuk om voor te lezen bij een voorleeswedstrijd. Als Gideon Samson vergeleken kan worden met Guus Kuijer, dan Mariken Jongman ook!

Een ridder op de muur / Martine Letterie

De supermarkt bij ons in de buurt heeft een actie naar mijn hart. Je kunt 8 kinderboeken sparen van niet de eerste de beste auteurs (Letterie, maar ook Rindert Kromhout, Lydia Rood, Mirjam Oldenhave, Paul van Loon, Bies van Ede, Koos Meinderts en Anke de Vries). Alle boeken zijn eerder door Zwijsen uitgegeven. De actie is in samenwerking met Taptoe. De boeken zijn voor kinderen in groep 4-5, schat ik. Toen ik er gisteren weer één uitzocht, kwamen er twee meisjes op de stelling af, die elkaar vertelden welke boeken ze al hadden en welke ze nog wilden hebben. 't Is weer eens wat anders dan oranjeknuffels of dubbelwandige theeglazen. Als actie volgens mij ook succesvol. Een ridder op de muur is een oefenboekje, Avi 5, met best een leuk verhaal en geslaagde illustraties.

De kraai / Kader Abdolah

Zou Kader Abdolah ook een schrijver zijn geworden als hij een Nederlander was geweest? Wat zou hij dan te vertellen hebben? De kraai is een geschreven zelfportret. Het verhaal heeft de verwijzingen en citaten uit de Nederlandse literatuur niet nodig om boeiend te zijn, misschien om iets toe te voegen aan het al vaker geschreven portret van Abdolah. Het boekje dat de bibliotheek tijdens de Boekenweek cadeau doet, is misschien nog wel een rijker portret en bevatte voor mij nieuwe informatie over Perzië.

De vrouw die zegt dat ze mijn moeder is / Judith Uyterlinde

De vrouw enz. verscheen in april 2010 en werd een 'hit'. Als pocket staat het boek nu weer op de bestsellerslijst. Dat heeft het te danken aan de tijd van het jaar, denk ik, en misschien ook aan het thema van de Boekenweek. Elk voorjaar merk ik dat met de pollen ook de vaderlandse geschiedenis en de Tweede Wereldoorlog in de lucht hangen. Dit boek kan in de leesbehoefte van deze tijd van het jaar voorzien. Jodenvervolging heeft een grote rol gespeeld in de familiegeschiedenis en het leven van Judith Uyterlinde. Doordat zij zich verdiepte in de levens van haar moeder en grootvader ontdekte de schrijfster dat in haar familie meer vrouwen voorkwamen die andere kinderen dan hun biologische kinderen grootbrachten. Ook stuit ze bij haar onderzoek op gedrag dat samenhangt met het opgroeien buiten het 'eigen' gezin. Geboeid gelezen.