Het kippenhokgeheim / Mieke van Hooft

Het kippenhokgeheim is een prima (voor-)leesboek/boekenbeurtboek voor kinderen van een jaar of 10. Lekker niet hip, maar wel spannend en geloofwaardig met een verrassende ontknoping. Doet me denken aan het verfilmde De tasjesdief, ook van Mieke van Hooft.
Hoofdpersoon droomt van een carrière als striptekenaar. Het kippenhokgeheim is dan ook geïllustreerd door striptekenaar Wilbert van der Steen,  niet te verwarren met Willy Vandersteen (Suske en Wiske).

Meisje vermist / Sophie McKenzie

Hoofdpersoon Madison is 15 jaar en al minstens 3 keer ternauwernood aan de dood ontsnapt. Want ontvoerd, opgesloten, achtervolgd en blootgesteld aan een circusleeuw. Haar vader is een anonieme spermadonor die zich moeiteloos laat vinden op Facebook. Sperma doneren deed hij voor het geld. Twee hoofdstukken verder wordt snoeihard beweerd dat hij een verwend rijkeluiszoontje is, die maar met zijn ogen hoefde te knipperen om zijn materiële wensen in vervulling te doen gaan.
Kortom: het verhaal in dit boek is verschrikkelijk ongeloofwaardig. Toch heb ik het verdorie helemaal uitgelezen. Sophie McKenzie ontving voor Meisje vermist de Ealing Readers Award, wat geloof ik zoiets is als de prijs van de Jonge Jury.

Geest / Daan Remmerts de Vries

Wat Remmerts de Vries ook publiceert: de recensies zijn altijd juichend en veel van zijn boeken belanden op een lijst met genomineerde titels. Geest lijkt een uitzondering. Jaap leest was niet onverdeeld positief. In het NRC kwam Geest er beter vanaf. Op scholieren.com heeft niemand zich nog gewaagd aan deze titel. Ik denk dat Geest voor scholieren een heel goed te pruimen boek is, misschien zelfs wel een eye-opener voor veel jongeren. In ieder geval toegankelijk., makkelijk te lezen. Jammer dat zo'n vader als die van Jochem niet voor elke 14-jarige internetverslaafde is weggelegd.

De eilandenruzie / Jozua Douglas

Met Costa Banana kan Jozua Douglas nog wel even door, denk ik. De eerste 3 titels 'doen' het heel goed in Utrechtse bibliotheken. De mega-oplage van het kinderboekenweekgeschenk brengt misschien de kinderen die Costa Banana nog niet kenden op het idee om de eerdere delen te gaan lezen. De eilandenruzie heeft de vertrouwde ingrediënten: meisje en jongen in de hoofdrollen, avontuur, humor, veel geestige illustraties en een achtervolging. Het wachten is nog op de verfilming van één van de titels. Persoonlijk houd ik het na De eilandenruzie even voor gezien op Costa Banana.

Hoe schrijf je een boek? Deel 6: Hoe kom je in de sfeer van je boek?

Een goede kans / Sarah Moore Fitzgerald

De mooie plaatjes in dit boek zijn niet van een illustrator afkomstig, maar van de schrijfster zelf. Je vindt ze vooral in de tweede helft van Een goede kans. In de eerste helft is de Minty boos en verdrietig om het vertrek van haar vader en de gespeelde stoerheid van haar moeder. In de tweede helft wordt ze getroost door een jongen, 2 paarden, een grootmoeder en een lerares. Allemaal net een beetje te smooth om waar te kunnen zijn.

Terug naar Neerpelt / Lieve Joris

Vele jaren terug las ik met groot genoegen een reisboek van Lieve Joris. Toen ik Terug naar Neerpelt gewaar werd op onze sprinter-display, heb ik het onmiddellijk geleend. 5 Dagen en nachten nam Terug naar Neerpelt mij in beslag. Broer Fonny Joris is geniaal en volkomen onmogelijk. Een grote broer en levensgevaarlijk. Wat hij allemaal teweegbrengt in het 9-koppige gezin! Als je daarvan geen afstand hebt genomen (in tijd en in kilometers) kun je er niet over schrijven. Lieve Joris nam de afstand die nodig was. Ze schreef een aangrijpend verhaal over schuld en schaamte en een waarheidsgetrouw portret van een familie, een dorp en een tijd.

Beluister hier een radio-interview met Joris.
Lieve Joris was te gast bij de VPRO.

Clara / Pieter Feller

Clara is een meisje dat aan het begin van de 20e eeuw in Amsterdam werd geboren en opgroeide. De woon- en arbeidsomstandigheden zijn veranderd. En het onderwijs en de gezondheidszorg ook. Eigenlijk leefden Amsterdammers in 1910 in een compleet andere wereld. Altijd interessant om met een herkenbaar mensenkind in zo'n andere wereld mee te groeien naar een nieuwe levensfase. Vind ik, maar of leeftijdgenoten er ook zo over denken?
Zeker bruikbaar bij geschiedenislessen op hoofdstedelijke basisscholen. En daarna met de hele klas naar museum Het Schip. Onwaarschijnlijk prachtige illustraties van Natascha Stenvert.