Lava / Mireille Geus

 

De vormgeving van Lava is een sprookje op zich. De bijzondere kleur en de verrassende illustraties op mooi papier, passen perfect bij prinses Lava, haar naam en de tocht die ze aflegt. Ik voorspel een griffel en/of een penseel. En dat zal bevorderlijk zijn voor de leen- en verkoopcijfers. Daar zal Lava het van moeten hebben, ben ik bang. Want Lava mag dan een prinses zijn, echt glamourous is haar reis naar een ander koninkrijk niet. Romantisch en poëtisch is haar verhaal ook, op een nuchtere Hollandse manier. Maar het onderwerp, de dood van een tweelingzus, is niet bepaald een luchtig thema. Er zullen heus kinderen bestaan die hierover willen lezen, alleen ben ik ze nog niet tegengekomen.

Toch weet ik zeker dat Lava elk jaar in april de kast uitkomt, want Lava heeft precies de juiste kleur en afbeelding voor de koningsdag-display. 

Podcast met vormgever Marc Suvaal.

De gebroeders Maxilari / David Pefko

 

De gebroeders Maxilari zouden in 2024 39 en 40 jaar oud zijn/worden. Het zou me verbazen als hun moeder nog zou leven, maar het is theoretisch mogelijk, want ze zou pas 70 zijn, maximaal. 

Pefko schildert Amsterdam-Zuid ten tijde van de millenniumwisseling. De moeder van Ze'ev en Levi heeft geen cent te makken. Ze kan niet met geld omgaan en vader is verkast naar Griekenland. De broers vinden de ideale vakantiebaan bij een oude Joodse juwelier die de oorlog heeft overleefd. Hij bezorgt ze niet alleen een baan, maar ook een klus die hen een heldenstatus kan bezorgen.

De gebroeders Maxilari werd aanbevolen door een boekhandelaar die in de zaterdagbijlage van mijn dagblad een rubriek mocht vullen.

Geweldige tip. Hoe de boekhandelaar heet en waar hij werkt, weet ik echt niet meer. Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest om de titel te noteren. Dit boek van Pefko heeft misschien het vermogen om bovenbouwscholieren te interesseren voor Nederlandse literatuur. Ik weet niet of er nog wat prijzen te verdelen zijn voor boeken van 2023. Fijn dat men in Belgie nog niet te benauwd is om een artikel in zijn geheel via Internet toegankelijk te maken.

De levens van Lanya / Mirjam Oldenhave

 

De kinderboeken van Oldenhave staan vol spitsvondigheden en avonturen waar Oldenhaves fantasie van afspat. 

Wat Lanya allemaal meemaakt kun je niet bij elkaar fantaseren. Ze vertelt in dit boek haar levensverhaal. Het is echt gebeurd. Ze maakte in 20 jaar meer mee dan deze brave blogster in 60 jaar. Maar mijn wieg stond dan ook in het midden van Nederland en die van Lanya in Irak. Twee keer vlucht ze naar Nederland: de eerste keer als kind, de tweede keer met kind. Haar levensverhaal bewijst over hoeveel veerkracht een jonge moeder kan beschikken. En van hoeveel waarde goede pleegzorg is.

Van Mirjam Oldenhave weet ik dat ze ook pleegkinderen heeft (gehad). Ze heeft De levens van Lanya heel helder opgetekend. Ik heb dit boek met bewondering en ontzetting gelezen en ik hoop dat de noodzaak om zo'n boek te schrijven zich niet meer voordoet, maar als het dan toch moet, dan graag van Oldenhave.

Voorlezen in de onderbouw van het voortgezet onderwijs aan groepen met leerlingen uit diverse culturen. 

Carolien Wesselink maakte het nogal droevige omslag.