Gewoon Keet! / Suus Ruis

 

De moeder van Keet heeft zich vermomd als Keet en schreef Gewoon Keet! Denk ik. Want Keets inzichten, zijn niet die van een 11-jarige.

Vermakelijk boek, waarin de hoofdpersoon/ik-figuur op populaire wijze uit de doeken doet hoe saai het leven van een 11-jarige is die in groep 7 zit. Ondanks het irritante broertje en de eigenwijze oma.

Volgens de aanschafinfo in de bibliotheekcatalogus gaat de oorbellen-winkel van Keets moeder viraal. De info zit ernaast. Keet heeft toch echt zelf een oorbellenbedrijf. Niet dat het voor de aanschaf iets uitmaakt. De illustraties van Iris Boter zorgen wel voor klinkende verkoop- en uitleencijfers, lijkt me.

De schrijfster heeft een bekende achternaam die boomeroma's en opa's van de televisie kennen, ik verwacht dat het lezerspubliek daar geen last van heeft. Nu ze haar laatste Linda-column heeft geschreven, komen er misschien meer kinderboeken? Het lijkt er niet op dat ze het schrijven helemaal kan laten.

80% van de beschikbare exemplaren in het Utrechtse is uitgeleend.

De bullebakbaas / Marte Jongbloed

De bullebakbaas (waarom heeft bullebak eigenlijk geen tussen-n?) is een lekker ongecompliceerd boek met 2 heldinnen: Wies en haar oma Wisse. Wies' ouders zijn de grote afwezigen. Gelukkig is Wies wel bevriend met een tweeling. Als het seniorencomplex waarin oma Wisse woont, te maken krijgt met een heuse dictator als directeur, komen de heldinnen in actie. Bij de ontknoping komt Herre in beeld, de hoofdpersoon van een andere serie van de hand van Jongbloed en Boter.
Zeer rijk geïllustreerd, maar toch prettig voor te lezen in de midden- en bovenbouw. Aanrader voor deelnemers aan voorleeswedstrijden.

Een pony op driehoog / Iris Boter

Welk kind houdt er nu niet van dieren? De DierenRidders is een groepje van 5 stoere klasgenootjes dat er in elk boekje in slaagt een dier een goed tehuis te bezorgen. Na de nodige avonturen te hebben beleefd, uiteraard. Zal niet in aanmerking komen voor een literaire jeugdboekenprijs. Misschien ook net niet populair genoeg voor de prijs van de Kinderjury, maar wel prima boekenbeurtboek voor leerlingen van groep 4. En prettige voorleesstof voor ouders en leerkrachten, want elk van de boeken over De DierenRidders bevat een niet te lang, afgerond verhaal. Ze zijn zorgvuldig uitgegeven: mooi papier en met prachtige gekleurde illustraties van de hand van Mark Janssen. Iris Boter schreef de verhalen. Haar website biedt info voor kinderen die op school met haar boeken aan de gang gaan.

Mislukt / Iris Boter

Op een zonnige zondagmiddag hoor je te wandelen, te fietsen of anderszins bewegend te recreëren. Wat deed ik? Mislukt lezen. Buiten, dat wel, dus heb ik nu gloeiende schouders en kan ik op maandag, zeker weten, de vellen van mijn neus trekken. Nul calorieën verbrand, maar wat was het een welbestede middag. Dank je wel Daphne de Haan. In haar, nogal onbeholpen, eerste boekreview op Youtube bespreekt ze De appeltaart van hoop en Mislukt. Zonder haar filmpje zou ik Mislukt nooit hebben gekozen omdat het een genre-etiket voor science fiction heeft. Als er één genre is dat ik niet trek, dan is het science fiction. Tijdmachines, robots en ruimtewezens kunnen mij echt niet boeien, maar die komen er in dit boek van Iris Boter helemaal niet aan te pas. In de hoofdpersoon van Mislukt zijn 3 jongedames verenigd die in 3 verschillende periodes leefden tussen nu en 30 jaar geleden. Jonge juryleden, combineer het nuttige met het aangename: lees een boek voor je fictie dossier en leg een basis voor bruine benen. Kies zelf wat nuttig is en wat aangenaam.