Posts tonen met het label Nieuw Amsterdam. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Nieuw Amsterdam. Alle posts tonen

woensdag 30 januari 2019

Vanuit hier zie je alles / Mariana Leky

Uitgeverij Nieuw Amsterdam heeft het risico genomen een Duitse literaire roman te laten vertalen. Niet kinderachtig. Wat mij betreft is Vanuit hier zie je alles de investering zeker waard. Het vertelt in drie delen het leven van Luise in een klein Duits dorp. Geen vrolijk leven, maar wel een vrolijk boek, want waar dorpsgenoten zich nog wel eens verliezen in hoogdravende, symbolische en religieuze teksten, blijft Luise broodnuchter. Heel humoristisch.
Leky's roman werd bekroond door Duitse boekhandelaren en in Koffietijd besproken door Susan Smit, die duidelijk geen last heeft van kennis van het dierenrijk. Ze noemt de okapi consequent opaki. Is de okapi eigenlijk een rund?

dinsdag 29 september 2015

De Wertheims / Sylvia Tennenbaum

Omdat ik een weekend naar Duitsland ging De Wertheims als Dwarsligger in de tas gestopt. Handig! Heel veel meer tijd dan 1 weekend nodig gehad om het uit te lezen. Met de telefoon bij de hand om de beroemde schilders en musici op te zoeken die in het verhaal ter sprake komen. De kritiek op deze roman: "het is veel meer een geschiedenisles voor Amerikanen dan een literaire roman", is wel terecht. Ik laat me kennelijk graag de geschiedenisles lezen, want ik heb me er toch mee vermaakt.

De blauwe tweeling / Jan en Sanne Terlouw

De blauwe tweeling is een heel geschikte titel om nog even in vakantiesferen te blijven: het speelt zich deels af in Frankrijk en in Zeeland. Heel heftige thema's die je gevoelig zouden kunnen treffen, komen er niet in voor. De blauwe tweeling is meer een soort puzzel. Lekker (ont-)spannend, maar behoorlijk ingewikkeld hier en daar. Gaat mijn ongeoefende thrillerbrein nogal eens te boven. Misschien moet ik in training met andere delen over Reders & Reders, amateur detectives. Helaas heb ik nog helemaal geen vakantieplannen, dus voor de andere titels voorlopig geen tijd.

vrijdag 23 mei 2014

Wat is precies de bedoeling? / Thomas Verbogt

Was ik een Gelderlander, dan had ik via De Gelderlander al veel eerder kennis gemaakt met Thomas Verbogt. Helaas, dit dagblad wordt niet bij mij thuisbezorgd. Maar het aanwinstenrek van onze piepkleine bieb is een venster op de hele wereld, dus ook op nabijgelegen provincies. Eerlijk gezegd vond ik deze titel niet zo 'n heel gelukkige keuze voor de collectie van de piepkleine bieb. Ik verwacht namelijk niet dat na mij nog veel leners  Wat is precies de bedoeling? mee naar huis zullen nemen. Gelukkig heb ik dat wel gedaan. Het lezen van de columns van Verbogt was een zeer aangename bezigheid. Een Gelderse zal ik waarschijnlijk nooit worden, daarom  heb ik van http://www.thomasverbogt.nl/columns een favoriete website gemaakt, kan ik toch vrijwel dagelijks even 'tijd voor Thomas' (sorry) nemen.

dinsdag 29 april 2014

De volle villa / Jorien de Bruijn

De volle villa is een hilarisch portret van 2 gezinnen met een totaal verschillende levenswijze. Jorien de Bruijn zet beide gezinnen genadeloos te kakken. Dat wil zeggen: de volwassenen. De kinderen en de dieren zijn gelukkig heel veel wijzer. Boek dat best gewaardeerd zou worden door kinderen in groepen 6/7, als ze er maar mee in aanraking zouden komen. Leerkrachten die het aandurven om de verschillen tussen rijk en arm in Nederland aan de orde te stellen, hebben aan dit boek een goeie inleiding. Met zwarte illustraties van Peter van Hugten die ik geweldig vind. In het Duits verschenen als Villa proppenvoll
In Utrechtse bibliotheken zijn 15 exemplaren van De volle villa weggezet. Er zijn er 3 van uitgeleend momenteel (20%). Voor een B-boek uit 2007 niet eens echt slecht.

zondag 29 december 2013

De gestolen kinderen / Gerardo Soto y Koelemeijer

"Het kan niet waar zijn", dacht ik, toen ik op een zaterdagochtend bij Cappuccino hoorde van de illegale adoptiepraktijken die in het Spanje van Franco plaatsvonden. Tienduizenden pasgeborenen werden bij jonge, linkse ouders weggehaald om in rechtse gezinnen op te groeien. Toen Franco dood was ging het ontstane adoptienetwerk nog door tot in de jaren '90!!! Politieke ideologie was toen niet meer de drijfveer, de drijfveer was geld. Meer dan 30.000 kinderen, het kunnen er ook 200.000 zijn, groeiden op bij ouders die hun ouders niet zijn. Evenzoveel moeders kregen te horen dat hun pasgeborene was overleden. Deelnemers aan het netwerk zijn natuurlijk niet trots op deze activiteiten en houden hun mond. Archieven zijn vernietigd, bewijzen vervalst. Hoeveel ouders/familieleden durven op zoek te gaan naar hun dood gewaande gezinsleden? Hoeveel kinderen zijn op de hoogte van hun eigenlijke afkomst? Er ligt een beerput onder Spanje van ongelooflijke omvang. Gerardo Soto y Koelemeijer schreef een roman over gestolen kind Miguel en brengt daarmee Nederland op de hoogte van de beerput. Zijn boek staat in de app Vakantiebieb, gratis te downloaden tijdens de kerstvakantie!

vrijdag 15 februari 2013

Verfhuid / Rascha Peper

Eén van de voordelen van  enige afstand tussen wonen en werken, is dat je onderweg naar boeken kunt luisteren. Als lezer zou ik misschien zijn afgehaakt na twee hoofdstukken, verveeld door behoorlijk veel kunsttermen die me niets zeggen en door hogeschool Duits. Maar al luisterend raak je geboeid, want na de introductiehoofdstukken neemt het verhaal  verrassende wendingen. En dan is Verfhuid nog maar een novelle: een novelle bezit een eenvoudige structuur en een klein aantal personages. Meestal omvat een novelle een bijzondere gebeurtenis en toont ze de hoofdpersonages op een beslissend moment in hun leven. (Wikipedia)
Deze omschrijving is zeer van toepassing op Verfhuid. Rascha Peper schrijft heel verzorgde zinnen. Ze beschikt over een giga woordenschat, heeft kennis van zaken en een groot inlevingsvermogen en is ook nog in staat om 144 pagina's  consequent met Duits accent voor te lezen. Ik waardeer vooral de alledaagse zaken die steeds weer opduiken in het elitaire wereldje van kunstminnaars. Dit zal niet het laatste zijn dat ik van Rascha Peper tot mij neem. Maar misschien wel het laatste dat ik van haar kan beluisteren.

Gewoon Keet! / Suus Ruis

  De moeder van Keet heeft zich vermomd als Keet en schreef Gewoon Keet! Denk ik. Want Keets inzichten, zijn niet die van een 11-jarige. Ver...