Kinderen van de straat / Xavier-Laurent Petit

Het front van Kinderen van de straat deed me denken aan één van de mooiste jeugdboeken die ik ooit las: Levende bezems. Mijn verwachtingen waren dus hoog gespannen. Van de auteur las ik De zoon van de berentemmer, ook een prachtig boek. Mijn verwachtingen spanden zich nog een beetje hoger.

De hoofdpersonen in alle verhalen zijn arme, straatarme kinderen die geen fatsoenlijk dak boven het hoofd hebben en die worden mishandeld en uitgebuit. Maar net als De zoon Ciprian heeft de Boliviaanse Saturnino een bijzonder talent en net als Ciprian wordt Saturnino ontdekt en beschermd door een rijke weldoener, waardoor zijn levensomstandigheden en die van zijn zusje verbeteren. 

Het zal wel aan mijn hooggespannen verwachtingen liggen, dat ik deze titel van Petit (het Franse origineel stamt uit 2005!) tegen vond vallen. Er stond weliswaar een verklarend woordenlijstje achterin, maar er bleef toch nog aardig wat Spaanse tekst onvertaald. De manier waarop Saturnino een aantal keer aan de gewelddadige behandeling door een sergeant weet te ontsnappen is echt wat al te toevallig.

Jaapleest.nl is dezelfde mening toegedaan. Hij beweert dat dit boek zich in Mexico afspeelt. Dat ben ik dan weer niet met hem eens.

 

De boom die een wereld was / Yorick Goldewijk, Jeska Verstegen

Overeenkomsten met Wij zijn de nacht:

1. Prettig voorleesmateriaal

2. Mooi geïllustreerd

3. In elk verhaal staat een dier centraal

Verschillen met Wij zijn de nacht:

1. De boom die een wereld was is fictie

2. De dieren spelen een rol in elkaars verhaal

3. Het taalgebruik in De boom... is poëtisch en filosofisch.

Yorick Goldewijk hoeft als gouden-griffelwinnaar geen introductie. En Jeska Verstegen nog veel minder.