Posts tonen met het label Noorse schrijvers. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Noorse schrijvers. Alle posts tonen

zaterdag 9 maart 2013

Na het feest / Hans Petter Laberg

Zowel Bas Maliepaard als Thomas de Veen zijn lovend over Na het feest. In Noorwegen is dit boek bejubeld, maar vrolijk werd ik er als lezer niet van. Het verhaal is griezelig realistisch. Hoofdpersoon HP komt na het feest tot de conclusie dat hij een lul is en het ziet er niet naar uit dat hij zijn leven zal beteren. Niet bepaald een wens vervullend verhaal, dus. Voor geïnteresseerden  in Scandinavische YA-literatuur en jongeren die per sé willen weten wat er op dat feest is gebeurd.
Ik heb sterk de indruk dat Laberg ook bibliothecaris is. Het woord bibliotheek komt in 3 regels Noorse Wikipediatekst 3 keer voor, geloof ik.

zaterdag 28 juli 2012

Super / Endre Lund Eriksen

Iedereen vraagt zich wel eens af hoe het is om blind te zijn. Julie, de hoofdpersoon van Super is blind en een jaar of 14. Haar ouders zijn op vakantie in de veronderstelling dat Julie in een zomerkamp is. Maar Julie heeft zich ziek gemeld om nu eens lekker twee weken ongehinderd haar gang te kunnen gaan thuis en allerlei dingen te doen waarbij je het gezelschap van je ouders wel kunt missen. Ze maakt een lijst van die dingen. Via het balkon maakt ze kennis met Jomar die een nieuwe, iets oudere buurjongen lijkt te zijn. Jomar helpt haar de dingen uit te voeren die op haar lijst staan (dronken worden, tongzoenen). Julie wordt verliefd en ontdekt stukje bij beetje zijn ware gezicht. Jonge Jury kerntitel. Volgens Crimezo ne zeker geen thriller, maar de moeite van het lezen waard.

zaterdag 4 juni 2011

Tonje en de geheime brief / Maria Parr





Pjotr van Lenteren van de Volkskrant is zwaar teleurgesteld in dit tweede boek van Maria Parr. Maar het eerste werd dan ook hemelhoog bejubeld. Ik heb dit boek over Tonje met erg veel plezier gelezen (en het debuut van Maria Parr nog niet). Televisiemakers die een verfilmbaar boek zoeken: lees Tonje en de geheime brief. Heeft net zo veel hitpotentie als Pippi: stoere brutale meid, veilige beschermde omgeving, boze buurman en tranentrekkende familiegeschiedenis. Wat wil een televisiemaker nog meer?


Gelukkig heeft de Nederlandse uitgever de lelijke illustraties van het origineel niet overgenomen.

Gewoon Keet! / Suus Ruis

  De moeder van Keet heeft zich vermomd als Keet en schreef Gewoon Keet! Denk ik. Want Keets inzichten, zijn niet die van een 11-jarige. Ver...