Het reservaat / Barbara Jurgens

Op mijn Kinderboekenweeklijstje zette ik titels die in het magazine staan, maar die buiten mijn belangstellingsgebied (wat een lelijk woord, sorry) vallen. Het reservaat zou ik anders nooit hebben gelezen. En dan zou ik dit best wel leuke boek hebben gemist.

Barbara Jurgens schrijft filmscenario's voor tv en bioscoop en jeugdboeken. Ook Het reservaat trekt als een spannende toekomstfilm aan je voorbij. Allerlei maatschappelijke thema's komen aan de orde. Leuk om met een groep 8 te lezen en de leerlingen kennis te laten maken met een wereld waarin helemaal niets aan het toeval over wordt gelaten. 

 

De wolventemmer / Barbara Jurgens

 Terwijl ik De wolventemmer las, heb ik meerdere malen gedacht: "Dit zou een prima verhaal zijn voor een (computer-)animatiefilm, want voor real life beelden laten wolven zich natuurlijk nooit vangen." Dat er mensen bestaan die kunnen lezen en schrijven met die beesten, wil ik nog wel geloven. Maar dat ouders hun dochters van 14 en 16 jaar midden in de nacht alleen door de Piemontese bergen laten zwerven, wil er bij mij niet in. En dat de jongen Rocco verandert in een wolf, maakt dat ik De wolventemmer niet serieus kan nemen. Wat niet wegneemt dat Jurgens erg haar best heeft gedaan van De wolventemmer een spannend boek te maken dat bij veel jongeren in de smaak is gevallen. Zelf vond ik het leuk te lezen over het Italiaanse dorp en de bewoners. Aan alles is te merken dat Jurgens veel en succesvol voor film schrijft.

De omslag van De wolventemmer zou het levensgroot in de bioscoop of de bushalte heel goed doen.

Het wilde leven van Benjamin Bontje / Barbara Jurgens

Lekker eng en lekker vies zijn de avonturen van Benjamin Bontje. Een ratje dat vanuit een veilige plek, bij moeders in de winkel, terecht komt tussen een stel rioolratten. Jurgens kiest ervoor om de rioolratten Bargoens te laten spreken. Dat klinkt vast leuk als je het boek krijgt voorgelezen door een Amsterdammer. Voor een zelf-lezer van een jaar of 9, vind ik woorden als bijgoochem en misjpoge nogal pittig. En wordt er geen Bargoens gesproken, hanteert Jurgens met groot gemak de termen weerzinwekkend, gedetailleerd en silhouet. Om maar wat te noemen. Maar leuk om voor te lezen in middenbouw-groepen van Amsterdamse basisscholen en daarna op excursie te gaan naar het Paleis op de Dam en de Nieuwe Kerk.