Jij bent van mij / Peter Middendorp

 Waarom ik Jij bent van mij reserveerde, is me ontgaan. Natuurlijk heb ik wel meegekregen wat er met Marianne Vaatstra gebeurde en hoe ze de dader van het vreselijke misdrijf op het spoor kwamen. Dit boek vertelt het verhaal, zonder overigens haar naam te noemen, vanuit de dader die 13 jaar verborgen weet te houden dat hij die moord beging.

De dader heet in Jij bent van mij Tille. Hij is als 12-jarige op p. 1 al getuige van een bloedig ongeluk met een landbouwmachine, waarbij zijn vader beide benen verloor. Misschien dat hij daardoor zo'n liefdeloze zak met kluiven werd. Ik weet het niet. Tille trouwt en krijgt een dochter en een zoon. Alleen voor zijn dochter kan hij nog enig enthousiasme opbrengen. Zijn vrouw is enkel goed voor het huishouden en het bevredigen van zijn seksuele behoeftes.

Het hele dorp, zijn vrouw incluis, speculeert over de mogelijke dader van de moord op het meisje.

Tille eindigt in de gevangenis en dit boek eindigt daar ook. Terwijl ik zo graag wilde weten hoe het nu verder moet met zijn gezin in dat dorp. Nadat ik Jij bent van mij googelde, kwam ik erachter dat eind 2023 De kant van Ada uitkwam. De kant van Ada staat nu hoog op mijn verlanglijstje. Peter Middendorp schijnt in de Volkskrant columns te publiceren. Ik zou ze zo graag lezen. Ik denk dat ik op mijn werk stiekem kopieën ga maken. Het lijkt of alleen De Groene nog publicaties prijsgeeft op Internet. Oké, ze zijn wel de moeite waard.

De smeekbede / Lianne Damen

 

Twee weken nodig gehad om de 320 pagina's van De smeekbede te lezen. Boeiend van de eerste tot de laatste bladzijde. De lezer krijgt twee familiegeschiedenissen mee. De familiegeschiedenis van een welgestelde rechtenstudent uit Vianen en de familiegeschiedenis van een uit Afrika weggerukte jonge vrouw die begint als zij na een mensonterende boottocht in Suriname wordt verhandeld op de slavenmarkt. Een en ander speelt zich halverwege de 18e eeuw af, de afschaffing van de slavernij in Suriname is nog ver weg.

Deze zomer zal in Vianen een tentoonstelling te bewonderen zijn over het slavernijverleden. Lianne Damen werkte eraan mee in de voorbereiding. Het prachtige werk van de omslag:  Dinah, portrait of a negress van Jonathan Eastman Johnson zal er waarschijnlijk niet te zien zijn, maar wel werk van Marcel Pinas en Isan Corinde. Ik ga zeker en vast kijken.

Generaal zonder leger / Özcan Akyol

Nog nooit las ik een essay. Als Generaal zonder leger niet van Eus was geweest en hinderlijk in de weg had gelegen, was ik misschien wel zonder ooit een essay te hebben gelezen, het graf ingegaan. Ik zal de enige niet zijn. Het eerste hoofdstuk in dit boekwerkje verhaalt over een zenuwachtige bibliotheekjuf die een lezing van Akyol heeft georganiseerd, maar er niet in is geslaagd publiek naar de zaal te lokken. Daar had ie me. Dat vond ondergetekende bibliotheekjuf erg vermakelijk. En de geruststellende woorden van de schrijver vond ze  sympathiek.

De woorden in de daarop volgende hoofdstukken zou ze wel driedubbel willen onderstrepen. Je mag Eus gerust een overijverige ijdeltuit vinden,  hij doet tenminste oprecht, bijna belangeloos, veel moeite om jonge mensen warm te laten lopen voor het lezen van boeken. Dat kun je van  boekhandelaren die zich denigrerend uitlaten over de lezers van Zeven zussen (maar er wel hun zakken mee vullen) niet zeggen.

Van wie moeten onze kinderen leren dat boeken lezen je leven verrijkt?

Een HAVO scholiere zocht in onze bieb wanhopig naar De passievrucht (Karel Glastra van Loon). Haar leraar Nederlands had opdracht verstrekt dit werk te lezen. Boek uitverkocht en overal uitgeleend. Toevallig had ik deze titel op een Koninginnedag van een kleedje geplukt en ik bood haar mijn exemplaar aan. De scholiere nam het mee naar school en gaf het sneller dan ze het gelezen kon hebben aan me terug. Deze versie mocht ze niet lezen: het was een filmeditie. De tekst was aangevuld met wat foto's uit de film, maar verder exact gelijk aan eerdere uitgaven!!!!! Ik zie het somber in voor de leesvaardigheid van onze jongeren, zolang er docenten voor de klassen staan die zelf kennelijk analfabeet zijn.