Bij de eerste bladzijden van De tunnel moest ik denken aan De oorlog die mijn leven redde van Kimberly Brubaker Bradley. Omdat beide boeken zich (deels) afspelen in Londen tijdens het begin van WOII. Er vinden langdurig heftige bombardementen plaats en ouders moeten kiezen: hun kinderen naar het veilige platteland sturen of met het hele gezin 's nachts de schuilkelder in. In beide boeken is de hoofdpersoon een meisje van een jaar of 11 dat mank loopt. Maar waar in De oorlog die mijn leven redde de hoofdpersoon naar het platteland wordt gestuurd, brengt de hoofdpersoon van De tunnel de nachten gedurende 8 maanden door in de tunnel van de ondergrondse in de Britse hoofdstad. Je moet er toch niet aan denken! Ik had de foto's op de website van Woltz niet nodig om bewust te worden van het ongemak van een dergelijke slaapplek. Woltz schildert met woorden en laat je kennis maken met 4 jonge mensen in een bijzondere, historische setting. Zoals in elk boek over WOII blijkt uiteindelijk niets te zijn wat het lijkt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De gebroeders Maxilari / David Pefko
De gebroeders Maxilari zouden in 2024 39 en 40 jaar oud zijn/worden. Het zou me verbazen als hun moeder nog zou leven, maar het is theoret...
-
Het thema van Kinderboekenweek 2023 is 'Bij mij thuis'. Ik vraag me bij het horen van Het Thema altijd af: "Wat hebben we in hu...
-
Waarom lopen die gasten van Vroege Vogels en Binnenste Buiten met hun supersonische apparatuur altijd in natuurgebieden waar gewone ste...
-
Graphic novel, leuker dan alle losers en mutsen in boomhutten bij elkaar. Wat een feest. Origineel, creatief, zorgvuldig en smaakvol. Wil ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten