Timur is een jongen van 12 met het syndroom van Down. Hij zit op een 'gewone' basisschool in groep 8. Timur bracht mij mijn schoonzus in herinnering die ook syndroom van Down had. Het ontwapenende dat Timur heeft, had zij ook. En ook zij leerde de mensen in haar omgeving dat maar drie dingen er echt toe doen: eten, muziek en genegenheid. Rasters heeft Timur overtuigend neergezet, vind ik. De belevenissen in een groep 8 lijken me herkenbaar, maar wel erg wensvervullend en zwart-wit weergegeven. Een prettig leesbare "feelgood voor achtstegroepers", zoals het front vermeldt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mijn jaar in een tent / Tiny Fisscher
Ze schijnen te bestaan: bijna pubers die uit solidariteit met vluchtelingen-kinderen een jaar lang in een tent in de tuin gaan bivakkeren. I...

-
Katie Davies won in 2010 de Waterstone's Children's Book Prize voor De grote hamstermassamoord. De grote konijnenreddingsactie i...
-
Volgens mensen die het weten kunnen is De zoon van Rembrandt een graphic novel. Onderstaande tekst maakt dan ook deel uit van een recens...
-
Op zoek naar informatie over De laatste waarschuwing belandde ik op http://www.christelijkekinderboeken.nl . Zelf ben ik daarin niet boven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten