Timur is een jongen van 12 met het syndroom van Down. Hij zit op een 'gewone' basisschool in groep 8. Timur bracht mij mijn schoonzus in herinnering die ook syndroom van Down had. Het ontwapenende dat Timur heeft, had zij ook. En ook zij leerde de mensen in haar omgeving dat maar drie dingen er echt toe doen: eten, muziek en genegenheid. Rasters heeft Timur overtuigend neergezet, vind ik. De belevenissen in een groep 8 lijken me herkenbaar, maar wel erg wensvervullend en zwart-wit weergegeven. Een prettig leesbare "feelgood voor achtstegroepers", zoals het front vermeldt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Kinderen van de straat / Xavier-Laurent Petit
Het front van Kinderen van de straat deed me denken aan één van de mooiste jeugdboeken die ik ooit las: Levende bezems . Mijn verwachtingen ...

-
Graphic novel, leuker dan alle losers en mutsen in boomhutten bij elkaar. Wat een feest. Origineel, creatief, zorgvuldig en smaakvol. Wil ...
-
De bibliotheekrecensie heeft het over een goed opgebouwde spanningsboog. Helemaal terecht. Tanja de Jonge beschrijft in Dubbel vermist ho...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten