De wraak van Balthasar Grimm / Reggie Naus

Mark Janssen maakte de omslag en de illustraties van dit boek. Reggie Naus als schrijver en piratoloog voor een klas lijkt me leuk. Maar dit verhaal? De alcoholconsumptie van Gooische vrouwen is niets vergeleken bij die van de piraten in dit boek. Gemiddeld worden er op elke pagina 2 flessen rum genuttigd. Met de alcohol in het verhaal heb ik niet zo'n moeite, maar wel met de rode draad. Ik begrijp niet waarom Balthasar Grimm wraak moest nemen op de bemanning van de Zeehavik. Blijken er twee eerdere boeken over Rowan de piraat te zijn. Die had ik natuurlijk eerst moeten lezen. Da's jammer, want dat ga ik niet doen. Na lezing van dit boek vind ik piraten nog vervelender. Met nietszeggende boektrailer op Youtube.

Huisbeestenboel / Loes Riphagen

Dit is het eerste prentenboek waarmee ik me langer dan een kwartier heb vermaakt. Tot dit boek dienden illustraties in mijn ogen slechts als sfeerbeeld. Strips kan ik niet lezen. Beelden die een verhaal vertellen: het zal wel. Maar ik ben om. Minstens 10 keer heb ik Huisbeestenboel van voor naar achter 'gelezen'. Dankzij de vragen achterin. Dat dan weer wel. Elke 5-jarige moet dit boek van de Sint krijgen. Betere voorbereiding op het leren lezen bestaat niet.

Jummie! Het ware leven van een adoptieprinses / Pam Emmerik

Beelden die een verhaal vertellen. Van mij hoeft het niet. Maar van Kinderboekenweek 2010 hoeft het wel. Dit boek zou vanwege de vorm een kerntitel kunnen zijn. Vanwege het artistieke gehalte vast ook. De omslag heeft de aantrekkingskracht van een griffelwinnaar, maar het is echt een C-boek. Een hoge C nog wel. Ik vind de tekeningen niet leuk, het verhaal niet leuk en de hoofdpersonen onsympathiek. Ik weet echt niet welke lener hier ook maar een ietsiepietsie blij van wordt. De recensent van Deadline vindt het een leuk boek, maar weet evenmin voor welke doelgroep. De schrijver van de recensie op 8weekly weet het wel. Google Pam Emmerik op afbeeldingen en je krijgt gekleurd werk van haar op je scherm dat je onmiddellijk in huis wilt halen.

Juwelen van stras / Carli Biessels

Omdat Carli Biessels voor dit boekje de Woutertje Pieterseprijs kreeg, zijn er al veel lovende woorden over Juwelen van stras geschreven. Ze zijn allemaal waar, vind ik. Moet in elke groep 7/8 waarin de jodenvervolging en de WO II ter sprake komen, worden voorgelezen. En vooral op Montessorischolen.

Tiffany Dop / Tjibbe Veldkamp

Grappig, noemt de jury van de Woutertje Pietserseprijs dit boek van Veldkamp. Ik vind de wereld waarin Tiffany groot moet worden heel knap beschreven, maar treurigmakend. Je zal er maar mee zitten: je moeder een hoer, je vader onbekend en twee walgelijke gewelddadige broers. Het verhaal eindigt met het besluit van de dertienjarige Tiffany om het ouderlijik huis uit te gaan. Een hoopvol einde dus. Alvast bekroond met een zilveren griffel en kerntitel voor de Jonge Jury. Een gouden griffel zou kunnen. Op grond van de kaft, zal het boek door Jonge Juryleden (kerntitel 2011) wel geleend gaan worden, maar gelezen?

Antsy does time / Neal Shusterman

Dit is het eerste tweede deel dat het eerste deel overtreft. Bijna elke pagina is goed voor op zijn minst een grijns. Om sommige passages hardop gelachen, dat was me na Carmiggelt in de jaren '70, en Townsend in de jaren 80 niet meer gebeurd, geloof ik. Toch komt er zware kost op het pad van hartveroverende Antsy: een gokverslaafde vader, een vader met een hartaanval, een vriend met een levensbedreigende ziekte. Hulde aan Neal Shusterman dus en degene die Antsy does time vertaalde: niemand minder dan Lydia Meeder.