Als ik aan 23 dingen denk, bekruipt mij een licht schuldgevoel. Op mijn werk creëer ik geen tijd en thuis verveel ik me ook helemaal niet. De eerste nieuwsgierigheid is bevredigd. De dingen die ik tot nu toe heb gedaan, vind ik allemaal leuk, maar ze gaan me niet makkelijk af. Zo heb ik heus een slideshow bij mekaar geflickerd, maar ik krijg het ding niet op mijn blog. Misschien lukt het als ik er nog een halve dag in steek, maar dat geduld breng ik echt niet op. Blogs, rss: ik volg ze niet, ze hebben geen prioriteit. Mijn eigen blog: fatsoenlijk lay-outen met plaatjes lukt me niet (in een oogwenk) en net als papieren dag- en logboeken: een blog is maar twee weken leuk om bij te houden. Maar ik ga door, want ik word gevolgd en ik ben ook nieuwsgierig naar de andere dingen. Over de toepasbaarheid van de dingen die geweest zijn: de foto-editor, Flickr zeker bruikbaar bij het vervaardigen van publicaties (al dan niet digitaal), maar daar heeft deze amateur toch echt veel meer scholing bij nodig en publiceren zit niet in mijn takenpakket. Het is vijf uur: mijn blog gaat dicht.