Het boek zelf is een schot in de roos. Het staat vol met verhalen over de moeder en het gezin van de schrijver, die ik al waardeerde om zijn columns in het AD. Die gaan vaak over politiek, over actuele gebeurtenissen en soms ook over zijn familie. Eus heeft het vermogen om je met andere ogen naar de samenleving te laten kijken, op papier in ieder geval.
Actuele gebeurtenissen en politiek komen in Mijn moeder, de kleine reus niet voor. Wel heel grappige en herkenbare gebeurtenissen die toch ook iets zeggen over onze samenleving. Sommige verhalen deden me serieus denken aan verhalen van Carmiggelt. Ik kan niet wachten tot zijn kinderen gaan puberen. Ik heb me eerst maar eens geabonneerd op Eus' Nieuwsbrief.
Mijn eigen moeder leek overigens in niets op de moeder van Akyol. Mijn moeder was een grote reus.
Mijn eigen moeder leek overigens in niets op de moeder van Akyol. Mijn moeder was een grote reus.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten