Arend van Dam kun je nooit op onvertogen woorden betrappen. Dat maakt veel van zijn projecten heel bruikbaar voor leerkrachten in de bovenbouw van het primair onderwijs. De sfeer die illustrator Alex de Wolf in veel van zijn boeken weergeeft sluit heel goed aan bij de verteltoon van van Dam.
Voor De droom van Amalia is echter een andere illustrator gekozen.
De Amalia van de illustraties (Marijke Klompmaker) is vrolijk en flierefluiterig, maar de Amalia in de teksten van Arend van Dam is dat bepaald niet.
Amalia van Solms was een doortastende dame die zeer weinig aan het toeval overliet, als ik de verhalen mag geloven. En dat mag, wanneer ze uit de pen van Arend van Dam zijn voortgekomen.
Opvallend in de illustraties zijn de ontzettend grote en ontzettend zwarte ogen. Is dat de invloed van manga?
Ben benieuwd naar een ander boek van het duo van Dam - Klompmaker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten