Gaston krijgt een jong eendje als huisdier. Samen met opa Vik zorgt hij voor het eendje dat dezelfde naam krijgt als zijn beste vriend die zijn vriend niet meer is: Fons.
De ouders van Gaston zijn vooral bezig met zwanger zijn na een moeizaam traject in het ziekenhuis. Waarom zijn ze daar zo druk mee? Ze hebben toch al een kind?
En dan gebeurt er ineens erg veel. Eend Fons is te groot geworden voor de tuin. Ze blijkt een dameseend die een nest maakt en eieren legt. De baby wordt geboren en sterft meteen na de bevalling. Vriend Fons zoekt contact met Gaston en het voelt als vanouds.
Die gebeurtenissen zijn misschien wat heftig, maar de taal die Dieltiens gebruikt om dit alles te beschrijven is trefzeker, prachtig Vlaams. Dieltiens weet zich erg goed te verplaatsen in de belevingswereld van een kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten