Van Amerongen had niet verwacht dat hij de 60 zou halen, het is wel gebeurd. Het verbaast mij, gezien de ontluisterende hoeveelheden drugs en drank die hij consumeert. Hij is een medisch wonder, niet te geloven dat hij nog kan schrijven en zelf nooit met een psychose in een kliniek is beland. Zijn moeder wel, net na zijn geboorte, dus het is niet zijn schuld. Als ze al niet gek was, zou ze het zijn geworden na lezing van dit boek. Geen moeder is bestand tegen zoveel eerlijkheid. En omdat ik zijn moeder niet ben, heb ik geweldig genoten van dit boek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mijn moeder, de kleine reus / Özcan Akyol
Pas toen ik Mijn moeder, de kleine reus uit had, zag ik voorin de handtekening van de schrijver. De gulle gever van dit verjaardagscadeau he...
-
Graphic novel, leuker dan alle losers en mutsen in boomhutten bij elkaar. Wat een feest. Origineel, creatief, zorgvuldig en smaakvol. Wil ...
-
De bibliotheekrecensie heeft het over een goed opgebouwde spanningsboog. Helemaal terecht. Tanja de Jonge beschrijft in Dubbel vermist ho...

Geen opmerkingen:
Een reactie posten