Wie zijn leven dankt aan bijvoorbeeld een donorhart zal zich toch meer dan eens afvragen wie de vorige eigenaar was. Ik kan me zo voorstellen dat je er een persoon bij bedenkt die een eigen leven gaat leiden, ook al is ie dood. Rond dit intrigerende gegeven heeft Brenda Heijnis Tikker geschreven. Elias is de hartpatiënt, Boyd de donor. Ze zijn ongeveer even oud, maar daarmee houden de overeenkomsten wel op. Twee jongens die elkaar in real life niet tegen zouden komen, blijken veel voor elkaar te kunnen betekenen. Bijzonder verhaal met heel veel aanknopingspunten voor bijzondere kringgesprekken in groep 8, lijkt me.
Met omslag van Maartje Kuiper.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mijn jaar in een tent / Tiny Fisscher
Ze schijnen te bestaan: bijna pubers die uit solidariteit met vluchtelingen-kinderen een jaar lang in een tent in de tuin gaan bivakkeren. I...

-
Katie Davies won in 2010 de Waterstone's Children's Book Prize voor De grote hamstermassamoord. De grote konijnenreddingsactie i...
-
Volgens mensen die het weten kunnen is De zoon van Rembrandt een graphic novel. Onderstaande tekst maakt dan ook deel uit van een recens...
-
Op zoek naar informatie over De laatste waarschuwing belandde ik op http://www.christelijkekinderboeken.nl . Zelf ben ik daarin niet boven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten