Een lied dat alleen ik kan horen / Barry Jonsberg

Rob is ongelooflijk bijdehand, maar zijn klasgenoten en hijzelf hebben het niet door. Niemand heeft het door (afgezien van zijn ouders, een leerkracht/beschermengel, zijn opa en een héél goede vriend). Aan het einde van het verhaal heeft Rob geleerd dat hij talenten heeft: hij kan goed keepen, opkomen voor dierenrechten en toneelspelen. Tot zover is Een lied dat alleen ik kan horen een heel vermakelijke en ontroerende coming of age roman. Maar dan volgt op de laatste pagina's een ontknoping die deze ervaren lezer van het genre echt niet had zien aankomen.... Ik vraag me af of ik dit aan het begin van het verhaal had willen weten?
Ondertussen benieuwd geworden naar ander werk van Jonsberg.