maandag 30 november 2015

Korte verhalen

Altijd gedacht dat ik wel een korte-verhalen-lezer was, omdat ik het prettig vind als mensen niet al te veel woorden nodig hebben om iets te vertellen. Verheugd begon ik aan deze bundel. Ik vond dat ik het aan mijn stand verplicht was elk verhaal te lezen. Ik hoopte steeds dat ik het volgende verhaal wel met plezier zou lezen. Helaas. De gerenommeerde auteurs van de verhalen gebruiken misschien niet al te veel woorden, maar ze vertellen ook niets.
Ook heb ik in geen van de verhalen een link met de voorwerpen op het omslag van deze Utrecht versie gevonden. Ik ga ze niet nog een keer lezen.

Geen opmerkingen:

Mijn moeder, de kleine reus / Özcan Akyol

Pas toen ik Mijn moeder, de kleine reus uit had, zag ik voorin de handtekening van de schrijver. De gulle gever van dit verjaardagscadeau he...