Het jaar van de leugen / Marijn Backer

Het jaar van de leugen ziet er uit als een luchtig, zomers meidenboek. Een meidenboek is het wel, maar luchtig is het zeker niet. Hoofdpersoon gaat gebukt onder de scheiding van haar ouders en raakt met alles wat ze zegt of niet zegt, meer verstrikt in een web van verdachtmakingen en onwaarheden. Dit leidt zelfs tot een faliekant mislukte zelfmoordpoging. Als een schrijver ongeveer heeft moeten doormaken wat de hoofdpersoon doormaakt om een overtuigend verhaal te kunnen schrijven, ben ik niet jaloers. Met een toch wel verrassend en niet helemaal hopeloos einde.

Hannah's reis / Martine Letterie

Voor Apeldoorn, voor de Joodse gemeenschap en voor de rest van Nederland is het goed dat dit boek geschreven is. Natuurlijk zijn er al veel kinderboeken over de Jodenvervolging in WO II, maar ook dit verhaal is het waard om verteld te worden, omdat het maar weer eens duidelijk maakt waartoe rassenhaat en grootheidswaanzin kunnen leiden.
Je weet dat Hannah's reis slecht af gaat lopen, maar omdat je hoopt dat er mensen ontsnappen, blijf je lezen. En ook, omdat je, net als de slachtoffers, niet kan geloven dat het leven van 1600 mensen binnen een paar etmalen gewoon beeindigd zal zijn.
Volgens Leesfeest: een monument voor de 1600 vermoorde mensen uit Het Apeldoornsche Bosch.

Iggy en ik / Jenny Valentine

De personen die Jenny Valentine in haar boeken op laat draven, zijn om op te vreten. Zo zou ik wel getrouwd willen zijn met de vader van Iggy en Flo, de meisjes waarom het allemaal draait in dit boek. Ook de moeder van deze leuke dochters is sympathiek. Geslaagd boek dus? Mmmm. Het gezin is zeer herkenbaar en daardoor is dit boekje voor ouders van kinderen op de basisschool smakelijke voorleesstof. Zoals ook de Meester Max verhalen van Rindert Kromhout leuk voor papa's en mama's zijn. Ik denk dat er voor de kinderen zelf te weinig te beleven is: geen kabouters, elfjes, ridders, piraten, tovenaars of prinsessen te bekennen, alleen maar echte mensen met humor en fantasie. Dat wel.

Mijn zus woont op de schoorsteenmantel / Annabel Pitcher

Een coming-of-age verhaal zoals ze in de jaren '70 van de vorige eeuw geschreven werden, maar met een actueel gegeven. Hoofdpersoon Jamie is het 10-jarige broertje van Rose en Jas. Rose is dood. Omgekomen door een terroristische aanslag met prullenbak.Voor Jamie is het leven daarna één en al narigheid: pa werkeloos en aan de drank, ma verlaat het gezin, zus heeft anorexia en Jamie wordt op zijn nieuwe school gepest. De enige vrolijke noten in zijn leven zijn: Sunya (moslima, vriendschap dus verboden door pa) en Roger de kat (wordt doodgereden). En juist de dood van de kat zorgt er voor dat het gezin langzaamaan leert leven met een zus op de schoorsteenmantel. Debuut van Annabel Pitcher. Ik hoop dat er nog meer van haar gaat verschijnen (in vertaling).

Showbizzkiss / Do van Ranst, Maarten van Hove

Het wereldje waarin Maarten van Hove zich bevindt is interessant, er gebeurt genoeg. Het boek leest lekker vlot, Do van Ranst schrijft als een Vlaamse Francine Oomen. Toch maakt dit Slash boek niet zoveel indruk als de Slash boeken die ik eerder las. Daarvoor zijn de gebeurtenissen net niet heftig genoeg. Voor lezers die willen weten hoe het toegaat achter de schermen van een grote musical waarin kinderen acteren.