
Hier en daar wat herhalingen weglaten en een beetje conferencier kan zo op de planken met Het geniale dagboek van een superpuber. Hippe taal van een draak van een puber. Vermakelijk, maar voorspelbaar en een stuk of 15 bladzijden te veel.
Pas toen ik Mijn moeder, de kleine reus uit had, zag ik voorin de handtekening van de schrijver. De gulle gever van dit verjaardagscadeau he...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten