De verhalen van de boze heks bestonden al toen mijn kinderen er de leeftijd voor hadden. Helaas was ik daar toen niet van op de hoogte. De tuin van Krik is van veel later, ik denk dat mijn kinderen er nog wel van zouden genieten ook, stiekem, als ik het ze stiekem voorlas, maar ik durf het niet voor te stellen. Misschien, als er eens eentje ziek en zielig (met een kater, waarschijnlijk) in bed ligt, lees ik heel zachtjes een verhaal van Krik voor. Ik zal het niet verder vertellen. Om voor te lezen in piepklein gezelschap. Voor grote groepen zijn de verhalen te subtiel en niet snel genoeg, zo ondervond ik afgelopen maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten