En dit is geen weblog. Wat moet je meegemaakt hebben om zo'n boek te kunnen schrijven? Innemende hoofdpersoon en geen dagboekschrijver is zò boos op zijn dode moeder. Ze heeft zelfmoord gepleegd, personeel van Prorail met vreselijk werk opgezadeld en haar gezin in de steek gelaten. Pas als een tante hem doet inzien dat ze misschien niet alleen uit eigenbelang gehandeld heeft, kan geen dagboekschrijver beginnen aan zijn eigen puberleven. Sassens boeken voor jongere kinderen kan ik wel laten liggen. Dit niet dagboek vond ik erg de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten