Mijn moeder, de kleine reus / Özcan Akyol

Pas toen ik Mijn moeder, de kleine reus uit had, zag ik voorin de handtekening van de schrijver. De gulle gever van dit verjaardagscadeau heeft het gewoon laten signeren. Wat een eer!

Het boek zelf is een schot in de roos. Het staat vol met verhalen over de moeder en het gezin van de schrijver, die ik al waardeerde om zijn columns in het AD. Die gaan vaak over politiek, over actuele gebeurtenissen en soms ook over zijn familie. Eus heeft het vermogen om je met andere ogen naar de samenleving te laten kijken, op papier in ieder geval.

Actuele gebeurtenissen en politiek komen in Mijn moeder, de kleine reus niet voor. Wel heel grappige en herkenbare gebeurtenissen die toch ook iets zeggen over onze samenleving. Sommige verhalen deden me serieus denken aan verhalen van Carmiggelt. Ik kan niet wachten tot zijn kinderen gaan puberen. Ik heb me eerst maar eens geabonneerd op  Eus' Nieuwsbrief.
Mijn eigen moeder leek overigens in niets op de moeder van Akyol. Mijn moeder was een grote reus.

De roadtrip / Khalid Boudou

 

De roadtrip leest lekker weg. Het contrast tussen een verwende jongen en een Marokkaanse opa is spannend. Onderweg maken ze van alles mee. Aan het einde voltrekt zich een bizarre ontwikkeling en als opa en kleinzoon weer thuiskomen zijn ze daar beiden echt van opgeknapt.

Niet verrassend dat De roadtrip al een uitvoerige samenvatting op Scholieren.com heeft.

Boudou is bekend van Het schnitzelparadijs en Pizzamaffia. Ik vond zelf Iedereen krijgt klappen een heel leuk boek. Zijn LeesApp verhaal Snel geld heb ik nooit gelezen, helaas. Nu kan het niet meer, want LeesApp is gestopt.

Voor jongeren die een eigentijds, realistisch verhaal moeten/willen lezen is De roadtrip een heel prettig toegankelijk boek.

Iemand in het bijzonder / Arend van Dam

 

In 2017 kwam uitgeverij ROSE stories met een vertaling van Good night stories for rebel girls, er volgden na het eerste deel nog 4 delen met elk 100 verhalen over indrukwekkende vrouwen van Cleopatra en Angela Merkel tot Taylor Swift.

Arend van Dam voegt er in 2024 nog eens 34 verhalen aan toe. Niet in dezelfde serie. Een aantal vrouwen wordt ook in het Nederlandse deel van de rebelse-meisjes-serie beschreven. Sommige namen waren mij compleet onbekend, sommige namen juist overbekend.

Marijke Klompmaker tekende voor de illustraties. Ze geven niet alleen een beeldvan de vrouw in kwestie, maar ook van de tijd waarin ze leefde.

Het jaar van Bonk / Tiny Fisscher

Terwijl Zwaan in een tent bivakkeert uit solidariteit met vluchtelingenkinderen, logeert Finn bij de buren van Zwaan. Niet in een tent, maar ook niet uit luxe. 

Over Zwaan verscheen in 2020 Mijn jaar in een tent. Dit boek gaat over Finn, de tijdelijke buurjongen dus. Zwaan heeft hem Bonk genoemd.

De buren zijn een oom en tante van Finn. Omdat zijn ouders ernstige problemen hebben, zorgen de zus van zijn moeder en haar man voor Finn. Hij kon het slechter treffen.

36 exemplaren kochten we voor Utrechtse bibliotheken. Er zijn er 15 uitgeleend, = 41%, dat valt me niet tegen voor een B-boek uit 2024, dat geen graphic novel is en niet over magische toestanden gaat.

Over Tiny Fisscher.

Wolf / Sasa Stanisic

Het omslag van Wolf vind ik superspannend. Op de eerste bladzijden staat de hpzn (hoofdpersoon zonder naam) samen met zijn moeder te koken. Moeder kondigt aan dat hpzn op zomerkamp moet in een hut in  het bos, zonder telefoon. Het alternatief is het zomeractiviteitenprogramma op zijn school volgen. Dat deed hij vorig jaar. Hierover zegt hij: "Ik wist te ontkomen en verstopte me vier uur lang op de wc, waar ik vier uur lang tegeltjes zat te tellen, en dat was een stuk spannender." Hpzn heeft mijn hart gestolen.

Het kamp is is ook geen feest. 's Nachts wordt hij in zijn dromen bezocht door een wolf. Zijn kamergenoot kun je wel een nerd noemen. Hij wordt gepest door een stel andere deelnemers aan het kamp. Hpzn lijkt er meer mee te zitten dan de geplaagde kamergenoot. Na de nodige ontberingen komt er dan toch een einde aan het kamp. Hpzn waarschuwt zijn moeder op een kaartje dat hij naar huis komt en 14 muggenbulten meebrengt. 

Ik heb me zeer vermaakt met Wolf, ik vond dat kamp heel spannend. Je vraagt je steeds af wanneer het mis gaat. Ik vond het een opluchting dat na een week iedereen zonder kleerscheuren naar huis kon.

Stanisic heeft met zijn boeken voor volwassenen al veel waardering geoogst in Duitsland. Met zijn jeugdboekendebuut ging de literaire wereld helemaal los. Regina Kehn maakte het waanzinnig mooie omslag en de expressieve illustraties. Haar website is ook een plaatje. 

 

Op Youtube is een vreselijke trailer te zien van een toneelstuk.

Onder de paramariboom / Johan Fretz

De proloog van Onder de paramariboom zet de toon van dit boek. Lees achter deze link. 

Over het omslag van de CPNB-uitdeler ontstond narigheid, maar dat mag de aandacht niet afleiden van dit te leuke verhaal over een 29-jarige zoon en zijn humoristische ouders. Op allerlei manieren gratis te consumeren. Ook zonder de 50 jarige onafhankelijkheid van Suriname het herdrukken waard. Prettig toegankelijk boek voor een breed publiek.

En ben je nu toch nieuwsgierig naar de commotie over het omslag, moet je dit maar lezen. Het is beter om de interviews op Youtube te bekijken. Je krijgt op die manier al aardig wat mee over Onder de paramariboom. Maar lezen is het allerleukst.

Jackie / Liesbeth Talboom

Ooit leerde ik op de bibliotheekschool dat kinderen nooit kiezen voor illustraties die ze zelf gemaakt zouden kunnen hebben. Dat is me altijd bijgebleven, omdat ik in dat opzicht ook nooit volwassen ben geworden. Ik zou een rijtje bomen en een beekje wel anders tekenen, maar die techniek met viltstiften of kleurpotloden die voor Jackie is gebruikt, vind ik helemaal niet aantrekkelijk. Het uiterlijk van dit boek heeft eigenlijk niets wat ik wel aantrekkelijk vind, misschien dat ik het daarom toch meenam. En omdat er een ´Nieuw´-sticker op zat.

De recensent van Kinderboekenrijk is het zeer oneens met mij. En die van Boekenkrant.com trouwens ook

De namen Talboom en Teke zeiden me niets. Maar wat heeft me dan doen besluiten het toch aan te schaffen? De door ai-gefixte recensie, denk ik. Jackie, pas verhuisd, wordt niet opgenomen in de klas. Haar enorme krullenbos veroorzaakt drama en geluidsoverlast na een wasbeurt en maakt Jackie anders dan haar klasgenoten. Met hulp van haar oma in Nieuw Zeeland weet ze van de nood een deugd te maken en wordt ze uiteindelijk gewaardeerd om wat ze kan. Eind goed, al (te) goed.