Het is geloof ik een normaal verschijnsel: als kind denken dat je niet in het gezin geboren bent waarin je opgroeit. Enne Koens had een hoofdpersoon die zeker wist dat ze geadopteerd was en ook het kind dat in het titelgedicht uitspreekt te denken ontvoerd te zijn, is ervan overtuigd dat zijn ouders niet zijn ouders zijn. Als kind was ik er ook een poosje van overtuigd niet het kind van mijn ouders te zijn. Inmiddels weet ik wel beter, maar toen voelde het ongemakkelijk en verwarrend.
Misschien zou het gedicht van
Pim Lammers bevrijdend zijn geweest.
Ik hoop dat Ik denk dat ik ontvoerd ben kinderen van nu helpt. Het bevat in ieder geval heel veel leuke gedichten die best zware onderwerpen aanstippen, maar die niet 'zwaar lezen'. Om de een of andere reden lijken de illustraties van
Sarah van Dongen voor een jonger publiek te zijn dan de gedichten.
Lammers ontving een zilveren griffel voor zijn poëziedebuut. Mag in geen bovenbouwklas ontbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten