Niets meer te verliezen / Annemarie Bon

Voor een niet historicus moet het tijdrovend en ingewikkeld zijn om een historisch verhaal te schrijven. Het is Annemarie Bon gelukt. Het is haar ook gelukt om een boeiend boek te maken van het historische verhaal. Zelfs voor jongeren is het best om door te komen. Verdient wel een plek op de Jonge Jury Kerntitellijst.

Mijn opa de bankrover / Sjoerd Kuyper

Het verhaal was er eerst, maar dit boek kwam gelijktijdig met de film uit. Hoewel slechts 46 pagina's, waarvan een deel ook nog met filmfoto's, een verhaal dat de moeite van het vertellen waard is. Je gunt elk kind zo'n opa en elke opa zo'n kleindochter.Vanavond ga ik de film consumeren, misschien.

Anna Amanda de 1e / Leen Vandereyken

Dit boekje werd mij aanbevolen door Boekenzoeker.org na het aanmaken van een profiel. Best wel aardig verhaal over een eenzaam, te slim meisje dat door sloot en slop gaat om de vriendin te worden van een nieuwe klasgenoot. Dat wordt ze niet, maar ze vindt wel een vriendin. Verscheen in de Vlaamse serie Lollipop. Van Boekenzoeker krijg je leeshonger. Leen Vandereyken is een vrouw!

Mette goes China / Geeri Bakker

Misschien bestaan ze wel: kinderen die een werkstuk over China willen maken en daarvoor bij de fictie naar een boek zoeken zonder foto's en met een draak van een verhaal van 125 p. Misschien bestaan ze, maar ken ik ze niet. De NBD plaatste dit boek bij de fictie. Het boekje ziet er ook zo uit, maar er is heel weinig fictief in dit verhaal. De schrijfster heeft niet eens de moeite genomen om een naam voor de hoofdpersoon te verzinnen. Ik ben bang dat ze de jongen met 1 been ook niet zelf heeft bedacht. Als fictie onleuk, als non fictie onbruikbaar.

Ik ga naar China en neem mee / Kristien Dreesen

Geografisch gezien ligt Nieuw Zeeland op grotere afstand van Nederland dan China, maar voor mijn gevoel is China veel verder weg. Het boek Ik ga naar China en neem mee heeft dit gigaland wat dichterbij gebracht. Fantastische illustraties van Judith Vanistendael, interessante, begrijpelijke info en mooi uitgegeven (in 2007) voor de Kinderuniversiteit. Anno 2011 economisch niet meer verantwoord om zulke mooie non fictie te maken voor de jeugd, ben ik bang.

Het roer kan nog zesmaal om / Maarten 't Hart

Zo'n 600 autobiografische pagina's van Maarten 't Hart genoten. Ik weet nu dat hij las/leest als een bezetene en dat hij gierig is. En toch is op al die 600 pagina's maar 1 bibliotheek ter sprake gekomen. Een bibliotheek in het Maassluis van zijn jeugd waaruit hij op zondag(!!) 10 boeken leende. Nu moet ik toch ook Een deerne in lokkend postuur (het tweede boek van 't Hart dat in Privédomein verscheen) nog lezen.