Paper towns : waar is Margot Roth Spiegelman/ John Green

Weer een onvertaalde titel. Maar ik zou ook geen vertaling kunnen bedenken voor een verschijnsel dat door cartografen wordt gebruikt als plagiaatval. Het is een fictieve plaats. Als deze plaats op een volgende versie van de kaart terugkomt, weet de maker van het origineel dat er voor deze versie geen onderzoek is verricht. Margot Roth Spiegelman bivakkeert in een dergelijke plaats. Haar buurjongen gaat naar haar op zoek. Veel humor en knap opgebouwd en erg Amerikaans, maar niet vlot lezend. Het kostte mij tenminste behoorlijk veel moeite om de gedachten van de hoofdpersonen te volgen.

Man eet hond / Guy Didelez, Frank Pollet

Het is niet te geloven dat dit dikke boek bij de J nonfictie in het afgelopen jaar 6 x werd uitgeleend (waarvan 1 x door ondergetekende) in Vianen. (In IJsselstein 0 x, in Houten 2 x). Zou een bundel Vlaamse radiocolumns kunnen zijn.

Lastig / Trude de Jong

Het verbaast me dat dit boek, nadat het in september van dit jaar werd ingewerkt, 3 x is uitgeleend, nou ja 2 x, want ik mag mezelf niet meetellen. Het boek ziet er niet uit. Schrijfster is niet vreselijk populair bij kinderen in de leeftijd 10-12 jaar, maar het onderwerp vinden kinderen wel lekker, denk ik. Het kostte mij ook geen enkele moeite om het boek uit te lezen. Ondanks de kwalificaties in de ai: 'voortkabbelend' 'weinig actie' en de te dik er bovenop liggende boodschap. Als ik weer eens een top 10 'zielig' display, komt Lastig er in.

De stalker / Helen Vreeswijk

De boeken van Helen Vreeswijk stuwen de uitleencijfers van de jongerencollectie met gang omhoog. Toen ik haar 's morgens vroeg in een weekendpraatprogramma op de radio gehoord had, vond ik het tijd worden om iets van haar te lezen. De stalker kwam als eerste voorbij. Echt een politieroman met een jongere in de hoofdrol. Zou als aflevering op tv ook vast goed scoren.

Niemands bruid / Meg Rosoff

'Hoe ik nu leef' van deze schrijfster vond ik indrukwekkend. Ik las op een of andere site dat het boek verfilmd ging worden. Als ik nu 'movie how I live now' google, kom ik een heel summier stukje tegen, er moet een film (in de maak) zijn in de VS. 'Niemands bruid' leent zich volgens mij nog veel beter voor verfilming of voor een prachtige Engelse historische televisieserie. Maar die bloederige scenes op de paardenmarkt van Salisbury hoef ik niet te zien. Het paard op de kaft, de krullen en de romantische titel zullen er voor zorgen dat dit boek van Rosoff wel wordt geleend.