Het heeft me zoveel moeite gekost om Owen en de dingen die niemand zag, uit te lezen. Owen, zijn vader en zijn beste vriend Jack, zijn heel sympathiek, de tekeningen zijn grappig en het taalgebruik van Oirik zit vol originele vondsten. Maar het zijn de 'hoeders' die ik niet trek. Hoeders zijn een soort engelen zonder vleugels die 'hun' beschermeling behoeden voor dodelijke ongevallen, misdrijven en ander ongerief. Maar ook onder hoeders zijn er onfrisse types. Owen heeft de zeer zeldzame eigenschap dat hij hoeders kan zien. Samen met zijn hoeder en een legertje klasgenoten schakelt hij een stel misdadigers uit en zorgt hij ervoor dat de vader van Owen een afspraakje maakt met een leuke dame.
Hoe dan? Ik kan het niet navertellen, mijn strategisch inzicht is zo beneden alle peil, dat ik de draad hier compleet kwijtraakte.
Ik kwam erachter dat ik in mijn werk word omgeven door het werk van Oirik. De CPNB is vaste klant.
Vorig jaar koos ik Owen en de dingen die niemand zag uit de Kinderboekenweekkrant (die hij vast zelf vormgaf). Daarin heet Oirik Erik Nieuwenhuis.
