Het grote chocoplot / Chris Callaghan

Het grote chocoplot ziet er leuk uit. Daar heeft Lalalimola erg haar Spaanse best op gedaan. Het onderwerp van Het grote chocoplot is leuk: er wordt een chocopocalys aangekondigd in het 7-uur-journaal. Hoofdpersoon Minke is een sympathiek meisje dat onder moeilijke omstandigheden opgroeit. David Walliams zou haar bedacht kunnen hebben. Helaas houdt daarmee de gelijkenis met het werk van W. op. Je moet heel veel hoofdstukken door waarin niets noemenswaardigs gebeurt, voordat er interessante ontwikkelingen plaatsvinden. Op Chicklit.nl meent de recensente: "Er staan heerlijke tongbrekers en semi-ingewikkelde teksten in het boek. Dat maakt het leuk om voor te lezen, of het boek te gebruiken voor bijvoorbeeld een voorleeswedstrijd op school." 
 Dat is nu precies de reden waarom ik dit boek zeker niet aan zou raden aan een deelnemer van een voorleeswedstrijd.

Opvrolijkvogeltje / Edward van de Vendel

Nu de hele natie rouwt om Dick Bruna, kan Nederland Opvrolijkvogeltje goed gebruiken. Toevallig het prentenboek van de maand februari op de kalender van uitgeverij Lemniscaat. Opvrolijkvogeltje verjaagt moeheid, onverschilligheid, ouderdom en somberheid. Waar het langs vliegt, gaan kangoeroes dansen, wombats banden plakken, koala's op liefdespad en emoes aan de zwier. De illustraties van het beroemde koppel Ingrid en Dieter Schubert bieden veel gespreksstof en voorlezers zullen  met Opvrolijkvogeltje alle kanten op kunnen. Omdat de prenten zeer gedetailleerde meesterwerkjes zijn, is voor 'lezen' van dit boek in een groep, het gebruik van smartbord of beamer onontbeerlijk.
Vraagje van ondergetekende oude moeder: kunnen 5-jarigen tegenwoordig zonder haperingen het woord 'opvrolijkvogeltje' uitspreken? Ik herinner mij dat mijn eigen kleuterkinders grote moeite hadden met twee opeenvolgende medeklinkers in één woord. Geen zorgen, het is goedgekomen, hoor.
http://ingriddieterschubert.com/kleurplaten/Kinderkamer_Kleurplaat%20Opvrolijkvogeltje_01.jpg

Ik zoek, ik zoek... mijn onderbroek / Tupera Tupera

Van zijn front moet Ik zoek, ik zoek... mijn onderbroek het niet hebben. Maar dan de inhoud: boekpromotie in optima forma. Alle peuters spelen graag kiekeboe, alle peuters dragen onderbroeken, alle peuters houden van dieren, alle peuters zullen genieten van dit verrassende boek met gaten. Er kleeft één nadeel aan Ik zoek, ik zoek... mijn onderbroek: je zult het minstens 373x moeten voorlezen.
Lekker betaalbaar (verjaar-)cadeautje ook.
Van een Japans duo met een intrigerende website: http://www.tupera-tupera.com/

Het lied van de blauwe pinguin / Petr Horacek

Het is mijn voornemen om maandelijks een prentenboek van de onvolprezen Lemniscaatkalender te bespreken. Ik deed mijzelf de kalender cadeau, eind januari. Het januariboek is getiteld Het lied van de blauwe pinguin. Petr Horacek maakte het. De schilderingen zijn indrukwekkend. Goed in een groep te gebruiken, want ook van enige afstand zijn de platen te bewonderen. Het verhaal is me eerlijk gezegd een beetje te zweverig. Aan de achterzijde van de januariplaat staan tips om met kleuters en Het lied van de blauwe pinguin aan de slag te gaan. Vooral de suggestie om een soort mens-erger-je-niet-pad op het blad te tekenen en twee pinguin(team)s naar elkaar toe te laten dobbelen, vind ik leuk: op het moment dat hun wegen kruisen kunnen ze samen een pinguindans dansen of een pinguinlied zingen. Was ik maar 52 jaar jonger.

Langzaam afbouwen op deze planeet / Nico Dros

Omdat ik fan ben van Imme Dros en van Texel nam ik deze uitgave mee naar huis. Iets te verwachtingsvol. De eerste verhalen in deze bundel konden niet anders dan tegenvallen. Gelukkig sprak het langste verhaal, als laatste opgenomen, me wel zeer  aan. Het staat vol met mooie oude woorden en gebeurtenissen die je niet snel vergeet.