Fantoompoezen / Rascha Peper

Ongeveer 8 jaar geleden begon ik aan een roman van Rascha Peper, na anderhalf hoofdstuk hield ik het voor gezien. Maar van Fantoompoezen lust ik er wel honderd. Prachtige columns over Frederik Ruijsch, katten en huis en haard. Op de achterkant een foto van een vrouw die 10 jaar ouder moet zijn dan ik, maar er 10 jaar jonger uitziet. Ik schrok dan ook van de mededeling in het laatste verhaal dat ze ernstig ziek is. Ik hoopte dat de ziekte te genezen zou zijn en dat er nog wat bundels zouden volgen, maar berichten op Internet hebben die hoop de grond in geboord. Extra blij ben ik daarom dat Fantoompoezen niet terug hoeft naar de bibliotheek. Ik mag het lekker houden, want een verjaardagscadeau. Niemand mag het van me lenen, volgend jaar lees ik het opnieuw. Ik verheug me nu al weer op de goed gekozen woorden, de leesbare zinnen en de zorgvuldig opgebouwde, herkenbare en toch verrassende columns. En de spaarzame, maar erg mooie illustraties van Annemarie van Haeringen.

Vuurwerk in mijn hoofd / Roland Colastica

Hoeveel hedendaagse Nederlandstalige kinderboeken zouden zich afspelen op Curacao?

Voor kinderen met roots op dat eiland is het vast leuk om dit boek te lezen, maar voor heel veel anderen ook. Want dit is ook het verhaal van de zoon van een beroemde voetballer die verliefd is, een bizarre oma heeft, ouders heeft die uit elkaar gaan, bendelid wordt en getroffen door een onrijpe kalebas in het ziekenhuis belandt. Lekker om te lezen en onderwijl veel info over het leven op Curacao meegekregen. Ook bruikbaar om voor te lezen in groepen 8 bij lessen over slavernij en kolonialisme.

De Bokkenbrigade / Martine Glaser

Heel weinig mensen reageren op de berichten op dit blog. Maar een negatief  stukje over een van oorsprong Nederlands boek wil nog wel eens een reactie uitlokken van auteur of medewerker. Als Nederlandse schrijvers hun titel googelen komen ze hier terecht, denk ik. Negatief aan De Bokkenbrigade is dat het niet wordt uitgeleend. Van de 50 exemplaren in Utrechtse bibliotheken zijn er slechts 6 weg. Aan de omslag en de titel ligt het toch niet? Dier in de hoofdrol, clubje vlotte kinderen. Het is een vervelende gewoonte van kinderen en hun ouders om altijd voor de veilige, overbekende weg te kiezen, zelfs bij bibliotheekboeken.Martine Glaser heet geen Francine Oomen, Micky is nog geen Floor (Floor regelt het even) en in de titel staat geen 100%.  Misschien ligt het ook aan het jaargetijde: het is hoogzomer in De Bokkenbrigade. Geef het gerust mee aan een vakantieganger van een jaar of 10 die voor een lege Jacques Vriensplank staat!