Mijn 51 dagen met rooie Jim / Hank Meijers

De schrijver van dit boek hult zich in nevelen. Zijn naam schijnt een pseudoniem te zijn, maar van wie? Uitgeverij Ellessy verraadt niets. Als het zijn eigen verhaal is, wat hij in "Mijn 51 dagen...." schrijft, snap ik wel waarom hij zijn naam niet met gouden letters op het kaft laat drukken. Het lijkt misschien of Rooie Jim en ik-figuur een Kameleonachtige jeugd in hun dorp beleven, maar hun werkelijkheid is heel wat minder zorgeloos.

Ik denk dat het liefde was / Kathleen Vereecken

Aan Jean-Jacques Rousseau werd in de geschiedenislessen op mijn middelbare school aardig wat aandacht besteed. Maar ik heb nooit geweten dat hij 5 kinderen kreeg die hij op de geboortedag al te vondeling legde. Dit gegeven heeft Kathleen Vereecken gebruikt om het verhaal te schrijven van Leon. Een vondeling die wegloopt uit het pleegouderlijk huis. Hij trekt naar Parijs, bouwt daar een bestaan op als schrijver en vindt zijnt vader en moeder. Het zou allemaal heel echt gebeurd kunnen zijn. Alleen de laatste zin van het nawoord, niet fictief, maakt duidelijk dat de rest van het boek fictie is. In de laatste zin van het boek wordt namelijk gemeld dat Thérèse Levasseur (de moeder van de 5 vondelingen) een aantal jaren na Rousseau in grote armoede is gestorven. En dat zou de hoofdpersoon nooit hebben laten gebeuren. Bekroond met de Boekenleeuw, genomineerd geweest voor de Woutertje Pieterseprijs. Ik denk alleen leesbaar voor geschiedenisfreaks onder hoog opgeleide jongeren.

Ik had je zo lief / Hans Kuyper

De meiden die denken lekker makkelijk te verteren chicklit te gaan lezen in dit boek, komen bedrogen uit. In echte chicklit krijgen de hoofdpersonen geen hersenbloeding, in echte chicklit worden de hoofdpersonen niet verkracht door gore webcampornografen. Wel overeen komen de voorkant, de titel en de goede afloop: al is het geen huwelijksplechtigheid.

My most excellent year / Steve Kluger

Nooit las ik een boek dat zo Amerikaans was. Moeilijk te volgen als je niets weet van honkbal, Amerikaanse politiek en musicals. Nauwelijks een verhaallijn, maar sympathieke vertellers en veel humor slepen je naar de laatste bladzijde. De website bij het boek geeft de sfeer goed weer. Zou een beetje zoetsappige tv-serie kunnen worden.

What happened to Cass McBride / Gail Giles

Ik heb een psychologisch thriller gelezen! In één ruk uit. Wel erg Amerikaans. Ben blij dat ik nooit aan zo'n schoolsysteem onderworpen ben met die griezelige hierarchie van populariteit. Vanuit een graf legt een meisje de vinger op zere plekken in twee gezinnen. Made in the USA. Zou zomaar kerntitel voor de jonge jury 2012 kunnen worden.