"Achterin een biografie vind je vaak een kort chronologisch overzicht van het leven van de historische persoon. In 1641 werd-ie geboren; in 1642 overleed zijn moeder; in 1653 gaat z'n vader failliet. Dat soort beknopte informatie. Dat is het uitgangspunt van deze strip. Robin neemt een aantal ijkpunten uit het leven van Titus van Rijn (de zoon van Rembrandt) en verwerkt die tot een verhaal. Wat hij toevoegt zijn niet zozeer feiten, als wel de emoties.
Geertje, de vrouw die na de dood van Titus' moeder grotendeels voor zijn opvoeding zorg gedragen heeft, wordt er bijvoorbeeld door Rembrandt uitgegooid in 1649, dat weten we, maar wat doet dat met Titus? Dát weten we niet. Robin waarschijnlijk ook niet, maar hij vertelt het ons desondanks. Of het allemaal klopt is niet relevant. Dit is geen biografie. Dit is een persoonlijke strip, over een gewoon jongetje dat toevallig de zoon is van een beroemde, maar grillige, schilder."
Aan wie geef je dit boek mee? Aan een moeilijke lezer uit de bovenbouw die een boekenbeurt moet doen, aan een kind dat houdt van historische verhalen, aan een leerkracht die inspiratie nodig heeft om over de Gouden eeuw te vertellen. Striplezers maak je met De zoon van Rembrandt niet blij, verwacht ik, maar ik heb het verhaal met plezier gelezen en ik ga zo snel mogelijk naar het Rijksmuseum.
