Het nieuwe land / Eva Vriend

 Dit heeft Het nieuwe land gemeen met het Pauperparadijs: - non fictie, -geschreven door een journaliste, - over families, - in de tamelijk nabije geschiedenis.
De verwachting was dat Het nieuwe land een even grote hit als Het Pauperparadijs zou worden. Die verwachting heeft het boek nog niet helemaal waargemaakt. Kom op leeskringen! De leencijfers van Het Pauperparadijs laten meerdere pieken zien, dus er is voor Het nieuwe land ook best nog kans. Het nieuwe land verhaalt niet zo zeer over het wel en wee van de eerste Flevolandbewoners. Het maakt ons heel veel wijzer over de selectie van bewoners en de uitwerking daarvan op de ontstane samenleving. De lezer krijgt bovendien inzicht in de consequenties van de selectie voor hen die dromen moesten laten varen.

Smaragd / Kerrie Drewery

Wie pakken dit boek en waarom? Lezen ze het uit en wat vinden ze ervan? Er staan 24 exemplaren in Utrechtse bibliotheken, daarvan zijn er 9 uitgeleend (37,5%). Ik vermoed aan liefhebbers van romantische verhalen, omdat op het kaft wordt aangegeven dat het over een onmogelijke liefde gaat in Bagdad. Er komt inderdaad een onmogelijke liefde in het verhaal voor, maar het is vooral een opsomming van de gevolgen van de oorlog voor hoofdpersoon Lina. Tussendoor wordt geschetst hoe de moeder van Lina aan haar eind komt. Heel geloofwaardig tot aan het einde het verhaal van Lina en dat van haar moeder samenkomen. Drewery heeft erg haar best gedaan om een slot aan haar boek te maken dat niet helemaal hopeloos is. Recensenten zijn niet positief over Smaragd. Ik vraag me af welke banden de schrijfster heeft met Irak. Smaragd heeft mij in elk geval aangezet om de Wikipedia te raadplegen over (de oorlog in) Irak en Bagdad.

De Melkweg / Bart Moeyaert

De Melkweg heb ik als luisterboek tot mij genomen. Hoe zoetgevooisd  Moeyaert ook is, en hoe prachtig Vlaams hij ook voorleest, zijn taal is te compact voor een luisterboek. Er gebeurt van alles in een fractie van een seconde en dat alles mis je, als je, in de auto luisterend, toch even een ander beeld op je netvlies toelaat dan geschetst in De Melkweg.
Dus ga ik het nog maar eens echt lezen als ik 65 ben. Om te genieten van het verhaal dat Moeyaert niet schrijft.

Mijn bijzonder rare week met Tess / Anna Woltz

Spot ik hier een trend? Worden de titels van jeugdboeken langer? Anna Woltz is minder dan Ed Franck (Hoe Seppe ondanks alles zijn 16e verjaardag haalde) een taalvirtuoos, geloof ik. Maar Mijn bijzonder rare week met Tess is wel een heel mooi boek. Samuel en Tess houden zich gedurende hun gezamenlijke week op Texel niet bepaald met kinderachtige dingen bezig. Het draait in die week om leven en dood, vriendschap en liefde. Toch was het lezen van dit boek geen worsteling. Integendeel, het was genieten van de oorspronkelijke karakters die Woltz beschreef en van de spanning in het verhaal en de leuke zonnige notities.
Juichende recensies van niet de eersten de besten. Percentage uitgeleend in Utrechtse (provincie) bibliotheken: 64.5.

Omgeruild / Fiona Rempt

Omgeruild 'loopt'. Kan ook bijna niet anders met die benen op het front. Bijna 65% van de vele exemplaren die Utrechtse bibliotheken kochten ligt op moment van dit schrijven bij een lener thuis. Het fleurige omslag zal zeker bijdragen aan die populariteit, maar het onderwerp ook. Want het verschijnsel babyruil refereert aan de vraag die in elk kind wel eens opborrelt: "Zijn mijn ouders mijn ouders?". Rempt beschrijft overtuigend hoezeer de wereld op zijn kop staat als je ouders niet je ouders blijken te zijn. Terwijl ik bezig was in dit boek hoorde ik in een radioprogramma dat duizenden pasgeboren kinderen in Spanje onder het Franco-regime willens en wetens door verplegend personeel bij andere ouders dan hun biologische werden 'bezorgd'. Daar staat ziekenhuizen een berg claims te wachten, als dit op Russische wijze wordt afgehandeld.
Het eerste 12+ boek van Fiona Rempt smaakt naar meer.

Heimwee naar Nederland / Martin Bril

'Lekker 400 pagina's Bril', dacht ik toen ik Heimwee naar Nederland kocht van een opgegraven cadeaubon, ruim voor de vakantie. Ik legde mezelf op niet meer dan een paar columns te lezen voordat ik in de vakantie los mocht. De vakantie is voorbij, ik heb alle verzamelde columns over Nederland nu gelezen, achter mekaar. Dat had ik niet moeten doen. Om het leuk te houden, is 5 per dag wel zo ongeveer de max, want in alle oorden die Bril bezoekt wappert de witte was op voorbijglijdende binnenschepen en aan de randen van alle oorden verrijzen pretentieuze industrieterreinen met idiote namen. Nu weet ik het wel. Voor de volgende vakantie kies ik Au revoir.

Lilly Marlene / Anne Voorhoeve

Lilly Marlene is het debuut van Duitse Anne Voorhoeve. Het verscheen in 2002 als filmscenario. Voor een samenvatting van het verhaal met beelden: http://www.monstersandcritics.de/artikel/200827/article_90866.php/Lilly-unter-den-Linden-06-08-2008-22-25-3sat. Op Youtube is ook een trailer te vinden. Twee jaar later werd de roman uitgebracht. De Nederlandse vertaling is van 2012! De latere titels van Anne Voorhoeve werden eerder vertaald. Ik kan me wel voorstellen dat de uitgevers niet stonden te dringen om dit debuut te vertalen. De verschillen tussen Oost- en West Duitsland voor de val van De Muur, is geen populaire thematiek voor een jongerenroman. Jongeren van nu hebben er niets van meegemaakt en dit stuk Europese geschiedenis wordt pas in de bovenbouw van het voortgezet onderwijs behandeld, denk ik. Maar Voorhoeve heeft wel een aangrijpend en informatief verhaal verteld, met sympathieke hoofdpersonen. Docenten geschiedenis en docenten Duits: probeer die film te scoren, dé manier om leerlingen kennis te laten maken met de jongste geschiedenis van onze oosterburen.