Hugo's geniale wereld / Sabine Zett

Tom Groot, Niek de Groot, Coolman, Bram Botermans en nu dan ook Hugo. Ineens barst het van de losers in kinderboekenland. Net als de rage rond Harry Potter zal ook deze storm wel weer luwen. Ondertussen hebben heel veel jongetjes dan wel een boek gelezen en hebben schrijvers als Sabine Zett hun zakken fijn gevuld. 71% Van de exemplaren in Utrechtse bibliotheken is uitgeleend. Dat is zeker ook de verdienste van Ute Kraus, die Hugo een gezicht heeft gegeven (en een heel merkwaardig kapsel). De bibliotheekcatalogus vindt dat Hugo´s geniale wereld prima als voorleesboek in de bovenbouw kan dienen. Daar ben ik het vanwege de graphic-novel-achtige uitgave erg mee oneens. En ook omdat het een ik-verhaal is. Voor liefhebbers die het Duits beheersen: er liggen in de boekhandels bij onze oosterburen nog 5 delen over Hugo.

Troep / Ilse Bos

De hoofdpersonen in Troep doen denken aan de hoofdpersonen in de boeken van Astrid Lindgren en Annie M.G. Schmidt. Ook de volwassenen in de gevestigde maatschappij lijken erg op de volwassenen in het werk van genoemde zwaargewichten. Ilse Bos bedacht er de 'Onbedoelden' bij, een volkje dat in alles kan veranderen als het maar niet zo bedoeld is. De illustraties van Linde Faas zijn geweldig, vind ik. Haar vogeltjes lijken op die van Fiep Westendorp.
Zoveel grote namen, dit boek heeft alles? Dit boek heeft van alles veel te veel. Ik raakte de draad van het verhaal helemaal kwijt. Onbedoeld of juist niet? Een beetje onplezierig, dat wel. Ontdekte onbedoeld prachtige animatie van Linde Faas http://vimeo.com/channels/lievensbergkunstkanaal/59519788. Heel plezierige ontdekking.

Wonder / R.J. Palacio

'Als je kunt kiezen tussen gelijk krijgen of aardig zijn, kies dan voor aardig zijn.' Met deze leefregel werd Auggie verwelkomd op een nieuwe school. Tienjarige Auggie kiest zelf consequent voor aardig zijn, maar makkelijk wordt het hem niet gemaakt. Auggie is niet gewoon lelijk, hij ziet er uit als een doodeng monster. Door ellende met genen hebben chirurgen vanaf zijn geboorte tot aan zijn tiende verjaardag aan zijn hoofd lopen sleutelen zodat hij kan eten, drinken en praten. Afstotelijk is hij gebleven. Toch weet hij een vriendenkring op te bouwen op school.
Het verhaal van Auggie wordt verteld door hem zelf, zijn zus, een vriend van zijn zus en een vriendin. Doordat je kennis kan nemen van de visie van de 'anderen' wordt dit boek niet helemaal zo'n suikerzoet Amerikaans verhaal. Een echte feelgood is het geworden. Als ik Wonder met een film zou moeten vergelijken: Intouchables.