Let goed op / Jason Reynolds

Tien verhalen bevat Let goed op. In elk verhaal staan leerlingen centraal die de gang van school naar huis maken. Elk verhaal is eigenlijk net te kort. Ik zou meer tijd willen delen met elk van die leerlingen en meer willen lezen over hun leven, doen en laten. 

Let goed op is begriffeld, bekroond en bejubeld. Mede daardoor had ik me me er te zeer op verheugd, ben ik bang. Ik vond de verhalen vaak lastig te volgen en het frustreert me dat ik niet kan lezen hoe het afloopt met de bijzondere hoofdpersonen. De schoolbus die in elk hoofdstuk voorbij komt, snap ik eerlijk gezegd helemaal niet. 

Ik ben oprecht benieuwd naar de mening van jongeren die Let goed op hebben gelezen (of hebben meegenomen, maar niet gelezen).

Juf Beau zou dit boek aanraden voor kinderen vanaf 9 jaar. De Nederlandse bibliotheekdienst plaatst dit boek bij de D: vanaf 15 jaar.

De maker van Reynolds' website verdient wat mij betreft alle griffels, penselen, medals en awards die er maar bestaan voor websitebouwers, maar dit geheel terzijde.

Met mensen werken / Johan Goossens

 

Misschien heb ik Met mensen werken wel gereserveerd nadat ik het interview met Johan Goossens op radio 2 had gehoord. Het heeft lang in reservering gestaan. Utrechtse bibliotheken hebben er niet veel van aangeschaft. Kennelijk kon de lezer vóór mij er nogal moeilijk afstand van doen. 

Het interview op radio 1 geeft nog meer van het boek en het werkzame leven van de cabaretier/schrijver prijs. 

De meeste hoofdstukken zijn lachwekkend, herkenbaar en/of vertederend. Het hoofdstuk over zijn werk als docent Nederlands op een school voor beroepsonderwijs onder de naam Amarantis vormt hierop de uitzondering. De schrijver is oprecht kwaad over de schoftencultuur die daar heerste. En dat siert hem. Je kunt dat verhaal niet anders dan hoofdschuddend lezen. Goossens is niet te beroerd om de boosdoeners bij naam en toenaam te noemen. Misschien dat 'Met mensen werken' vanwege die feitelijkheden bij de non fictie over arbeid is ingedeeld. Het boek leest als een verzameling columns en columns moet je in bibliotheken toch echt bij de literaire fictie zoeken. 

Het weeshuis in de azuurblauwe zee / T.J. Klune

Op jacht naar titels die door Boektokkers worden aanbevolen, kwam ik de naam Klune tegen, auteur van Het weeshuis in de azuurblauwe zee. Ik heb me de eerste 5 hoofdstukken wel afgevraagd waarom Tiktokkende jeugd valt voor dit boek. De hoofdpersoon, Linus, is een dikke, saaie oude man (minstens 35 jaar), een ambtenaar die droge rapporten schrijft voor een ministerie. Maar de doorlezer wordt beloond. De ambtenaar ontpopt zich tot een warmbloedige, empathische strijder tegen vooroordelen en ambtenarij. De conversaties van Linus met een duivels weeskind en met zijn hospita, zijn heel geestig en als hij van leer trekt tegen bekrompen dorpelingen, ben je geneigd te roepen: "Goed zo, Linus, zet 'm op!"

Heb wel mijn eigen vooroordelen over fantasy bij moeten stellen.

Met weer een busje op een prachtig omslag.

Voor bovenbouwers HAVO/VWO.