Misschien heb ik Met mensen werken wel gereserveerd nadat ik het interview met Johan Goossens op radio 2 had gehoord. Het heeft lang in reservering gestaan. Utrechtse bibliotheken hebben er niet veel van aangeschaft. Kennelijk kon de lezer vóór mij er nogal moeilijk afstand van doen.
Het interview op radio 1 geeft nog meer van het boek en het werkzame leven van de cabaretier/schrijver prijs.
De meeste hoofdstukken zijn lachwekkend, herkenbaar en/of vertederend. Het hoofdstuk over zijn werk als docent Nederlands op een school voor beroepsonderwijs onder de naam Amarantis vormt hierop de uitzondering. De schrijver is oprecht kwaad over de schoftencultuur die daar heerste. En dat siert hem. Je kunt dat verhaal niet anders dan hoofdschuddend lezen. Goossens is niet te beroerd om de boosdoeners bij naam en toenaam te noemen. Misschien dat 'Met mensen werken' vanwege die feitelijkheden bij de non fictie over arbeid is ingedeeld. Het boek leest als een verzameling columns en columns moet je in bibliotheken toch echt bij de literaire fictie zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten