De Paardenjongens / Johan Ehn

 Met de Paardenjongens ben je in Tsjechoslowakije in de jaren '20 van de vorige eeuw, in Berlijn in de jaren '30 en tot slot in een Zweedse stad in de 21e eeuw. De Paardenjongens zijn twee jongens die voor het gemak maar dezelfde achternaam hebben aangenomen omdat ze samen uit hetzelfde weeshuis ontsnapten en met een acrobatisch paardennummer in een circuscrew werden opgenomen. Na een aantal circusjaren belanden ze in de Duitse hoofdstad in artistieke en progressieve kringen via een uitgeproken lhbtiq+-club avant la lettre. In Berlijn  krijgen De Paardenjongens te maken met homohaat en Hitlervolgelingen.

Anton is een jonge enthousiaste zorgverlener die een stokoude man moet gaan helpen. Ze delen liefde voor paarden. Via oude foto's komen Anton en de lezers achter de identiteit van de hoogbejaarde heer.

Mooi en aangrijpend. Voor de razendsnelle luisteraar: https://www.tiktok.com/@noraleest/video/7300536904523484449

Ehn komt uit Zweden, Mijke Hadewey - van Leersum Mijke Hadewey - van Leersum vertaalde De Paardenjongens.

Wind/ Esther Walraven

 

Over kitesurfen kun je me alles wijsmaken. Doodenge sport en levensgevaarlijk bij zwaar weer, weet ik nu ik Wind heb gelezen.

Het verhaal speelt zich af op Vlieland. Hoofdpersoon Sam geeft kitesurflessen en ontmoet de zeer aantrekkelijke Cheyenne, 15 jaar. 

Ondertussen zit Sams vader thuis apathisch te zijn na een schorsing vanwege vermeend grensoverschrijdend gedrag in het verleden. De vader-zoonrelatie knapt er niet van op.

93 Pagina's telt dit boekje. Walraven heeft niet meer nodig om de verwarring en de wanhoop van Sam genuanceerd weer te geven.

Voor boekenhaters die toch wat moeten.

See you on Venus / Victoria Vinuesa

 

Op het genre-etiket van de bibliotheekversie zien we een hoofd met inhoud. Daarmee wordt aangegeven dat het boek een psychologische roman is. Het klopt dat de lezer veel hersenspinselen en zieleroerselen van de hoofdpersonen te verwerken krijgt, maar See you on Venus is vooral een mierzoet liefdesverhaal. Het genre-etiket met hartjes was veel meer van toepassing geweest. Als 15-jarige puber had ik gesmuld van dit boek. Nu roept het vooral vragen bij me op: 1. Wat is dat voor een mysterieuze hartziekte waar Mia aan lijdt? 2. Waarom zoekt Mia alleen haar moeder? Is haar vader dan wel bekend? 3. Hoe kan het dat de ouders van Kyle contact hebben met hun zoon, maar dat hij ongehinderd door Spanje kan toeren terwijl zijn passagier door de politie wordt gezocht? 4. Kun je op één tank benzine duizenden kilometers door Spanje maken? 5. Waarom staat er geen routekaartje van de trip door Spanje op de schutbladen van See you on Venus?

Vinuesa schreef een vlot lezende roman met best puntige dialogen, jammer van de overdoses suiker en drama. De film doet er nog een schepje bovenop, zo te zien.

Voor niet al te kritische Booktoklezers.

Generaal zonder leger / Özcan Akyol

Nog nooit las ik een essay. Als Generaal zonder leger niet van Eus was geweest en hinderlijk in de weg had gelegen, was ik misschien wel zonder ooit een essay te hebben gelezen, het graf ingegaan. Ik zal de enige niet zijn. Het eerste hoofdstuk in dit boekwerkje verhaalt over een zenuwachtige bibliotheekjuf die een lezing van Akyol heeft georganiseerd, maar er niet in is geslaagd publiek naar de zaal te lokken. Daar had ie me. Dat vond ondergetekende bibliotheekjuf erg vermakelijk. En de geruststellende woorden van de schrijver vond ze  sympathiek.

De woorden in de daarop volgende hoofdstukken zou ze wel driedubbel willen onderstrepen. Je mag Eus gerust een overijverige ijdeltuit vinden,  hij doet tenminste oprecht, bijna belangeloos, veel moeite om jonge mensen warm te laten lopen voor het lezen van boeken. Dat kun je van  boekhandelaren die zich denigrerend uitlaten over de lezers van Zeven zussen (maar er wel hun zakken mee vullen) niet zeggen.

Van wie moeten onze kinderen leren dat boeken lezen je leven verrijkt?

Een HAVO scholiere zocht in onze bieb wanhopig naar De passievrucht (Karel Glastra van Loon). Haar leraar Nederlands had opdracht verstrekt dit werk te lezen. Boek uitverkocht en overal uitgeleend. Toevallig had ik deze titel op een Koninginnedag van een kleedje geplukt en ik bood haar mijn exemplaar aan. De scholiere nam het mee naar school en gaf het sneller dan ze het gelezen kon hebben aan me terug. Deze versie mocht ze niet lezen: het was een filmeditie. De tekst was aangevuld met wat foto's uit de film, maar verder exact gelijk aan eerdere uitgaven!!!!! Ik zie het somber in voor de leesvaardigheid van onze jongeren, zolang er docenten voor de klassen staan die zelf kennelijk analfabeet zijn.

Ik hoor er niet meer bij / Carolien Ceton, Sergej Kreso

Een aantal kinderen van verschillende nationaliteit zit toevallig gelijktijdig in een asielzoekerscentrum en vormt een hecht vriendenclubje. Omdat ze allemaal uit zullen vliegen naar een ander deel van het land, stoppen de kinderen elk een dierbaar kleinood in een kistje dat ze verstoppen in een holle boom. Een paar jaar nadien ontdekt één van hen dat het kistje is opgegraven en dat het voorwerp van Leila weg is.

Over elk kind van het groepje zou een boek geschreven kunnen worden, maar de makers kozen ervoor om aan de hand chats en mailtjes het heftige verhaal van Leila te vertellen. In korte hoofdstukken en in eigentijdse taal, dus best makkelijk te lezen. Op de geloofwaardigheid valt misschien wel wat af te dingen, toch krijg je een indruk van het leven van kinderen na het azc.

In de Belgische luisterbieb is een voorgelezen versie van Ik hoor er niet meer bij te horen. Als het papieren boek is uitgeleend of afgeschreven kun je het ook nog als e-book (voor-)lezen in de Online Bibliotheek.

Ik vraag me bij een schrijversduo altijd af wie welk aandeel heeft gehad in het boek. Ik denk dat Kreso heel veel informatie heeft aangeleverd.