Op het genre-etiket van de bibliotheekversie zien we een hoofd met inhoud. Daarmee wordt aangegeven dat het boek een psychologische roman is. Het klopt dat de lezer veel hersenspinselen en zieleroerselen van de hoofdpersonen te verwerken krijgt, maar See you on Venus is vooral een mierzoet liefdesverhaal. Het genre-etiket met hartjes was veel meer van toepassing geweest. Als 15-jarige puber had ik gesmuld van dit boek. Nu roept het vooral vragen bij me op: 1. Wat is dat voor een mysterieuze hartziekte waar Mia aan lijdt? 2. Waarom zoekt Mia alleen haar moeder? Is haar vader dan wel bekend? 3. Hoe kan het dat de ouders van Kyle contact hebben met hun zoon, maar dat hij ongehinderd door Spanje kan toeren terwijl zijn passagier door de politie wordt gezocht? 4. Kun je op één tank benzine duizenden kilometers door Spanje maken? 5. Waarom staat er geen routekaartje van de trip door Spanje op de schutbladen van See you on Venus?
Vinuesa schreef een vlot lezende roman met best puntige dialogen, jammer van de overdoses suiker en drama. De film doet er nog een schepje bovenop, zo te zien.
Voor niet al te kritische Booktoklezers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten