Als in het begin van dit boek Elena (13) op het station staat te wachten tot ze wordt opgehaald en ze in de mist een jongen op een paard gewaar wordt, denk ik even: "Oh nee, is dit zo'n boek?". Gelukkig word ik snel uit die boze droom geholpen. Een broodnuchter, eigentijds verhaal is dit over een zomer, waarin het leven van twee gezinnen compleet anders wordt. En dat was nodig ook.
Woltz heeft geen ingewikkelde taal of eindeloze beschrijvingen nodig om een boeiend en sfeervol verhaal te vertellen waarin de verrassende ontwikkelingen elkaar snel opvolgen.
Griffelwaardig, als je het mij vraagt.
Op Hebban wordt De spin en de sleutel de hemel in geprezen. Ik onderschrijf die lofzangen van harte. Maar de recensenten en ik zijn wel stukken ouder dan de lezers voor wie dit boek vooral geschreven lijkt te zijn. Iemand enig idee hoe dit boek valt bij de Tiktok-generatie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten