Na Mevrouw mijn moeder van Yvonne Keuls een volgend 'moederboek' gelezen. De ondertitel van Een koffer vol citroenen luidt Herinneringen aan mijn moeder. Deze ondertitel is meer van toepassing op Mevrouw mijn moeder dan op Een koffer vol citroenen, vind ik. Bouazza haalt herinneringen op, maar probeert vooral de verhouding tussen moeder en dochter te ontrafelen. Ze beschrijft het gemis als de moeder dood is en haar handelingen om de herinnering aan haar moeder levend te houden. De moeders van Keuls en Bouazza hebben gemeen dat ze hun kinderen opvoeden in een cultuur die hen niet eigen is. En in beide boeken wordt duidelijk hoeveel troost er uitgaat van eten en drinken uit het moederland.
Een koffer vol citroenen is ingedeeld bij de non fictie. Is ook een boeiend portret van een gezin dat in de jaren 60 naar een Nederlands dorp emigreert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten