Als je het oudste kind in een gezin bent, word je op je 14e naar 'kamp' gestuurd. Wat je daar precies moet doen en waar het kamp ligt, is onduidelijk en blijft onduidelijk, want geen enkele 14-jarige komt ooit terug. Dat is zo de gewoonte in de gemeenschap waarvan middelste kind Maggie deel uitmaakt. Rond dit gegeven heeft Applebaum een heel genietbaar jeugdboek geschreven over angst en moed, over grenzen, machtswellust, vriendschap, goed en kwaad. Nooit gedacht dat ik nog eens met plezier een dystopisch boek zou lezen. Middelkind is het debuut van Applebaum. Ze verwierf er meteen een paar Britse nominaties mee. Dat zegt veel in een land met zo'n rijke kinderboekentraditie in zo'n groot taalgebied. Mijn leesjaar is mooi begonnen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De Vondel / Carine Bijlsma
Het zal ergens in de eerste helft van de jaren '80 zijn geweest dat ik een cursus AMV (algemene muzikale vorming) deed in de muzieksch...

-
Graphic novel, leuker dan alle losers en mutsen in boomhutten bij elkaar. Wat een feest. Origineel, creatief, zorgvuldig en smaakvol. Wil ...
-
De bibliotheekrecensie heeft het over een goed opgebouwde spanningsboog. Helemaal terecht. Tanja de Jonge beschrijft in Dubbel vermist ho...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten