Het ziet eruit als een prentenboek met een gezellig verhaal. Het is een informatief prentenboek, zonder foto's, maar barstensvol informatie over een klein, in het wild levend, inheems zoogdier. Mijn jongste hond is er gek op. Hij pikt ze op uit de bosjes of de schapenwei en neemt ze als een balletje mee naar huis. Thuisgekomen zou hond de egel het liefst mee naar binnen nemen, maar dat heb ik tot nu toe altijd weten te verhinderen. Op het erf laat hond de egel dan met tegenzin achter. De volgende ochtend is de stekelbal altijd weg. Nu weet ik dat egels er niet voor terugdeinzen om 5 kilometer per nacht te wandelen. En dat ze kunnen zwemmen en dat egels zo snuiven omdat ze de hele tijd met hun neus in de grond zitten en ze die grond er weer uit moeten snuiten.
Allerlei info heb ik opgedaan door dit boek te lezen en te bekijken. Je kunt ook oud worden zonder die weetjes, maar mét is toch leuker.
Kirsten Dorrestijn is natuurjournalist. Eigenlijk zou ik haar eerste boek ook wel willen lezen, maar om mij nog onbekende redenen is dat niet in onze bibliotheekcatalogus opgenomen.
Merel Corduwener kan niet alleen schattige egels tekenen. Check die dassen op haar website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten