vrijdag 6 februari 2015

Elvis Watt : Een koffer met geld / Manon Sikkel

Die bibliotheekrecensenten kletsen ook maar wat. Zo staat er in  de Aquabrowser van Utrechtse bibliotheken over dit boek: Het is heel fantasievol (1) en stelt tegelijkertijd een probleem centraal: is het prettig om steenrijk te zijn? Wat doe je met al dat geld? Elvis probeert dat probleem op creatieve wijze op te lossen. Als lezer leef je intens met hem mee. Het boek stelt net als in de boeken van Annie M.G. Schmidt en Astrid Lindgren sterke vrouwen en meisjes centraal (2). De ouders zijn op de achtergrond aanwezig (3).
Bij 1: wanneer in het boek een nieuw warenhuis geopend wordt, gebruikt het warenhuis exact gekopieerde reclameslogans. Hoezo fantasievol?
Bij 2: Elvis is toch echt een jongetje.
Bij 3: de moeder speelt een belangrijke rol in dit verhaal.
Verder durft de recensent te beweren dat de karakters zo goed zijn uitgewerkt. Dat geldt wel voor Elvis en in mindere mate voor zijn moeder, vind ik, maar alle andere rollen in dit verhaal zijn weggelegd voor karikaturen. En prettig om te lezen? Ja, heldere zinnen, geen overdreven populair taalgebruik, korte hoofdstukken. Het stoorde mij echter dat  elk hoofdstuk vragen bij me opriep die nergens worden beantwoord. Zo begrijp ik niet dat een opa die al zo rijk is, een warenhuis opricht. En waarom wil Elvis' moeder niets kwijt over de vader van Elvis? En waarom heeft het geheime genootschap zo'n merkwaardige naam? Worden die vragen in deel 3 beantwoord?
Deel 2 geeft in elk geval een antwoord op de vraag die iedereen zichzelf wel eens stelt: hoe is het om ineens stinkend rijk te zijn? Knap ingewikkeld.

2 opmerkingen:

Manon Sikkel zei

Wat ben ik blij met deze bespreking!! Anders had ik nooit geweten dat er ergens op de wereld iemand had geschreven dat ik net als La Schmidt en La Lindgren sterke vrouwen en meisjes opvoer in mijn boeken! Mijn dag kan niet meer stuk, want dat is precies wat ik probeer te laten zien in al mijn boeken, dat sekse geen invloed hoeft te zijn op wie je bent en wat je doet in het leven.
Over humor kan ik niet zo veel zeggen, daarin verschillen mensen nu eenmaal. Ik moet zelf al;tijg heel erg lachen om mijn eigen boeken, maar dat zegt niks natuurlijk:)
Waar ik wel wat over kan zeggen, is dat kinderen heel andere vragen stellen dan volwassenen. Geen vader hebben en een moeder die daar niets over wil loslaten, is ondenkbaar voor een volwassen lezer, maar in een kinderhoofd heel gewoon (net zoals kinderen het niet gek vinden dat Donald Duck de hele dag in zijn blote eendenbillen rondloopt en een zwembroek aandoet als hij gaat zwemmen...). Die ontbrekende vader laat ik dus expres weg. HIj doet er niet toe.
Het warenhuis opent Spoek omdat de man in van de bank in deel een adviseert om het geld te laten rollen - investeren dus ipv het op de bank te laten staan.
En waarom het geheime genootschap zo'n merkwaardige naam heeft? Omdat Elvis indruk wil maken op Zoef en de naam van zijn pen opleest en doet alsof hij het zelf heeft verzonnen. Met het openen van het warenhuis wil ik kinderen laten nadenken over wat rijkdom is. Word je echt gelukkiger als je alles kan kopen wat je wil hebben? Wij volwassenen weten natuurlijk al lang dat dat niet zo is, maar daarom schrijf ik kinderboeken.
De reden dat ik reageer op je bespreking is omdat ik blij ben met alle lovende kritieken, maar van de negatieve altijd meer leer. Ik heb geen idee of er nog een deel drie komt van Elvis, maar het lijkt erop alsof ik nog wat heb uit te leggen, dus wie weet!
Manon Sikkel

Elly Vernooij zei

Hartelijk dank voor deze verhelderende reactie!

Dat stomme boek / Tiny Fisscher

De goede bedoelingen liggen een beetje dik bovenop Dat stomme boek. Schrijfster heeft, denk ik, willen laten zien welke impact een ouder die...